امروزه همه افراد با یک گوشی تلفن همراه می توانند هزاران فرم عکس بگیرند، داخل این میان نفاق عکس خوب و عکس بد داخل اصولی است که بازیگر عکاس بخاطر خلق کردن تصاویر هنری بوسیله کار می گیرد. هر چند بود ذوق ذاتی در هنر می تواند منجر بوسیله ایجاد آثاری ابتکاری شود، ولی بدون تردید تو عکاسی که علمی است آمیخته به هنر، می توان با آموزش بی عیب تصاویری فوق العاده ثبت کرد. «جواد ریحان جوانمرد» متولد سال ۷۲ بالغ بازیگر کرجی حدود ۲ سال است بیدار دنیای عکاسی شده و زیر دید استاد «اسعد نقشبندی» تسلط های لازم را کسب کرده است. در حال حاضر نمایشگاهی از عکس های وی در نگارخانه «ایران سپید» واقع در بلوار فردوس مهرشهر کرج برپاست که تک توجه و استقبال جمله قرار اندوهناک است. از این رو لحظاتی را پای گفتگو های وی نشستیم تا با روند موفقیتش در این حرفه آشنا شویم. عکاسی را از چه زمانی شروع کردید؟
سال ۹۶ از طریق یکی از دوستانم در دوران سربازی با عکاسی آشنا شدم. این هنر برایم بسیار جذاب بود. آن زمان بوسیله عارض آماتور عکاسی می کردم تا سپس از سربازی دامن نظر استاد «اسعد نقشبندی» از اساتید عکاسی کارم را آغاز کردم و رفته رفته با این هنر درس یافتم تا جایی که توانستم نمایشگاه برگزار کنم. از نظر شما عکاسی چه تعریفی دارد؟
عکاسی برای غلام خال اتصالی است از یک تجربه خفیه که با تصویری بیرونی یکی، کشف و ثبت می شود. حال این تصویر دردناک باشد خواه زیبا، همواره از تجربیات و دغدغه های فکری ناشی می شود. قریحه هنرعکاسی می تواند بالفعل در بود هر انسانی باشد و افراد می توانند با کمترین امکانات این کار را ادا بدهند. اما فرق یدکی بین افرادی است که عکاسی را با دانش و سواد هنری عمل می دهند تا سایر مردم که نگاه عمیقی به محیط اطرافشان ندارد. همین مساله هم می تواند وجه تمایز یک هنرمند عکاس با سایر افراد اجتماع باشد. جهانی که توسط هنرمندان عکاس با دقت و دیدن و موشکافانه ثبت می شود جهان دماغ او را علامت می دهد. موضوع قالب عکس های شما چیست؟
به دلیل آن که در آثارم به ظهر مفهوم و معنا می گردم، عکس های من سوژه های متنوعی را دربرمی گیرند که نمی توانم روی آنها کنیه خاصی بگذارم. اما به نعوظ بی مو وظیفه هر هنرمندی علاوه بر بازتاب قشنگی ها، جدا از ریختگی و تکنیکی که متعاقب می کند، انعکاس فرهنگ، اجتماع، تاریخ، هنر و مسائل مهم روز اجتماع است. از این رو برای عکاسی اغلب به ظهر ایده های متنوعی می گردم که شاید از نگاه چندی افراد دور مانده است و بیشتر از محیط شهری عکس
می گیرم. سوژه و ایده های خودتان را از کجا تمهید می کنید؟
ایده ها از تجربیات، دردها و احساسات به وجود می آید. دغدغه ها اغلب موارد احساس، نظریه و اندیشه من را به جانب عکاسی سوق می دهد. به نوعی می توانم بگویم سوژه ها از افکارم و ذهنم بیرون می آیند و بعد آنها را با محیط پیرامونم ترکیب می کنم. از دید شما برای یک عکس خوب چه مواردی را باید مد نظر داشت؟
این که علاوه بر علم فنی، از اصول و مبانی بصری و اندیشه درستی بهره برد. از نظر شما چگونه یک عکس می تواند روی مخاطب تاثیر بگذارد؟
زمانی که هنرپیشه بتواند بوسیله درستی جهان بینی و دیدگاه خود را با دقت نظر و خلاقانه به مخاطبش نشان دهد، او داخل این مسیر تاثیرگذار عمل کرده است. شرایط و شرایط حاکم اقتصادی چه تاثیری در شما خلق کرده است؟
اوضاع اقتصادی باعث شده که بیشتر به خیال فرو بروم و بیشتر عکس بگیرم. حتما بخاطر ابتیاع تجهیزات عکاسی همگی عکاسان با اضافه ارج روبه رو هستند. نرخ دوربین های عکاسی افزایش بسیاری یافته طوری که شاید برخی دیگر نتوانند دوربین تک علاقه خویشتن را بخرند. نیکوترین عکس خودتان را کجا گرفتید؟
خیال می کنم بهینه عکسم را هنوز نگرفته ام. عکس خوب کامل نمی شود و با هر کود نگاه کردن به آن اتفاقی تو درون ببینده قیافه می دهد و باورهای ببینده را به چالش می کشد. عکس اصیل از جنس عکاس است. از جنس دردها و احساساتش است، نه بخاطر راضی نگه داشتن دیگران. کمی از فضای حکم عکاسان داخل استان بگویید.
کاش بسترهای بیشتری تو بنیاد هنر برای جوانانی متشابه من ایجاد می شد. وضعیت عکاسان داخل کرج زیاد محدود است. البته این محدودیت شامل سایر هنرها از عموم تئاتر و نقاشی هم می شود. این که هیچگونه فضای مناسبی برای ارائه فرمان هنرمندان مهیا ازاله و این نیاز به ردیابی مستمر و بیشتر هنرمندان دارد. عکس خوب چه محدودیت هایی دارد؟
عکس خوب پر از احساس، پر از درد، دغدغه، شور و شوق، ناامیدی و پر از نظم است. سخن آخر؟
یک عکاس بوسیله عنوان یک هنرپیشه رسالتی بر دوش دارد که اثرش را باید از سایرین متمایز بطی ء. عکس تنها ثبت یک ثانیه نخواهد بود و تو این رخساره است که ابزار (دوربین، موبایل، ...) کمترین نرخ را نمودار می کند، پس نباید فراموش کرد که هر کسی دوربین در دست دارد «عکاس» و «هنرمند»
نیست.
سال ۹۶ از طریق یکی از دوستانم در دوران سربازی با عکاسی آشنا شدم. این هنر برایم بسیار جذاب بود. آن زمان بوسیله عارض آماتور عکاسی می کردم تا سپس از سربازی دامن نظر استاد «اسعد نقشبندی» از اساتید عکاسی کارم را آغاز کردم و رفته رفته با این هنر درس یافتم تا جایی که توانستم نمایشگاه برگزار کنم. از نظر شما عکاسی چه تعریفی دارد؟
عکاسی برای غلام خال اتصالی است از یک تجربه خفیه که با تصویری بیرونی یکی، کشف و ثبت می شود. حال این تصویر دردناک باشد خواه زیبا، همواره از تجربیات و دغدغه های فکری ناشی می شود. قریحه هنرعکاسی می تواند بالفعل در بود هر انسانی باشد و افراد می توانند با کمترین امکانات این کار را ادا بدهند. اما فرق یدکی بین افرادی است که عکاسی را با دانش و سواد هنری عمل می دهند تا سایر مردم که نگاه عمیقی به محیط اطرافشان ندارد. همین مساله هم می تواند وجه تمایز یک هنرمند عکاس با سایر افراد اجتماع باشد. جهانی که توسط هنرمندان عکاس با دقت و دیدن و موشکافانه ثبت می شود جهان دماغ او را علامت می دهد. موضوع قالب عکس های شما چیست؟
به دلیل آن که در آثارم به ظهر مفهوم و معنا می گردم، عکس های من سوژه های متنوعی را دربرمی گیرند که نمی توانم روی آنها کنیه خاصی بگذارم. اما به نعوظ بی مو وظیفه هر هنرمندی علاوه بر بازتاب قشنگی ها، جدا از ریختگی و تکنیکی که متعاقب می کند، انعکاس فرهنگ، اجتماع، تاریخ، هنر و مسائل مهم روز اجتماع است. از این رو برای عکاسی اغلب به ظهر ایده های متنوعی می گردم که شاید از نگاه چندی افراد دور مانده است و بیشتر از محیط شهری عکس
می گیرم. سوژه و ایده های خودتان را از کجا تمهید می کنید؟
ایده ها از تجربیات، دردها و احساسات به وجود می آید. دغدغه ها اغلب موارد احساس، نظریه و اندیشه من را به جانب عکاسی سوق می دهد. به نوعی می توانم بگویم سوژه ها از افکارم و ذهنم بیرون می آیند و بعد آنها را با محیط پیرامونم ترکیب می کنم. از دید شما برای یک عکس خوب چه مواردی را باید مد نظر داشت؟
این که علاوه بر علم فنی، از اصول و مبانی بصری و اندیشه درستی بهره برد. از نظر شما چگونه یک عکس می تواند روی مخاطب تاثیر بگذارد؟
زمانی که هنرپیشه بتواند بوسیله درستی جهان بینی و دیدگاه خود را با دقت نظر و خلاقانه به مخاطبش نشان دهد، او داخل این مسیر تاثیرگذار عمل کرده است. شرایط و شرایط حاکم اقتصادی چه تاثیری در شما خلق کرده است؟
اوضاع اقتصادی باعث شده که بیشتر به خیال فرو بروم و بیشتر عکس بگیرم. حتما بخاطر ابتیاع تجهیزات عکاسی همگی عکاسان با اضافه ارج روبه رو هستند. نرخ دوربین های عکاسی افزایش بسیاری یافته طوری که شاید برخی دیگر نتوانند دوربین تک علاقه خویشتن را بخرند. نیکوترین عکس خودتان را کجا گرفتید؟
خیال می کنم بهینه عکسم را هنوز نگرفته ام. عکس خوب کامل نمی شود و با هر کود نگاه کردن به آن اتفاقی تو درون ببینده قیافه می دهد و باورهای ببینده را به چالش می کشد. عکس اصیل از جنس عکاس است. از جنس دردها و احساساتش است، نه بخاطر راضی نگه داشتن دیگران. کمی از فضای حکم عکاسان داخل استان بگویید.
کاش بسترهای بیشتری تو بنیاد هنر برای جوانانی متشابه من ایجاد می شد. وضعیت عکاسان داخل کرج زیاد محدود است. البته این محدودیت شامل سایر هنرها از عموم تئاتر و نقاشی هم می شود. این که هیچگونه فضای مناسبی برای ارائه فرمان هنرمندان مهیا ازاله و این نیاز به ردیابی مستمر و بیشتر هنرمندان دارد. عکس خوب چه محدودیت هایی دارد؟
عکس خوب پر از احساس، پر از درد، دغدغه، شور و شوق، ناامیدی و پر از نظم است. سخن آخر؟
یک عکاس بوسیله عنوان یک هنرپیشه رسالتی بر دوش دارد که اثرش را باید از سایرین متمایز بطی ء. عکس تنها ثبت یک ثانیه نخواهد بود و تو این رخساره است که ابزار (دوربین، موبایل، ...) کمترین نرخ را نمودار می کند، پس نباید فراموش کرد که هر کسی دوربین در دست دارد «عکاس» و «هنرمند»
نیست.
- ۹۸/۰۳/۰۷