شهردار سرزمین ۹ بوسیله ما می گوید: «اینجا حدود ۴۰ روباه زیبا دارد! » اما همه می دانیم کلمه «لطیف» را صرفاً به برهان حس «زیبایی شناسی اش» بوسیله کار می برد و از این وضع به هیچ وجه راضی تراشیدن! اجاق مدفوع سفید رنگ ۵شعله زهوار داخل رفته کنار در ورودی بزرگ این ساختمان شقه کاره نشان از بود و جناب نگهبان دارد. نگهبانی که به هیچگاه عنوان نمی تواند ایمنی را در این صحن ۷هزار مترمربعی وجهه کند. این خانه نیمه کاره خیابان شهید نظری، داخل فلکه چهارم تهرانپارس داخل دوران دفاع مقدس صبر بود تبدیل بوسیله مرکز توانبخشی برای جانبازان شود اما با گذشت بیش از ۳ دهه دست نخورده و ویران ابدی باقی مانده است. گزارش ما را درباره این مسکن «نخراشیده» که میان چند مرکز و سازمان در انتهای محله «مجیدآباد» است بخوانید. ساختمانی در میان سازمان های دولتی
با یکی از ساکنان خیابان نهم خاوری داخل خیابان توحید بوسیله سمت ساختمان متروکه می رویم. از خیابان توحید به طرف انتهای خیابان نهم شرقی حرکت می کنیم و بوسیله ابتدای خیابان شهید نظری می رسیم. از آنجا راسته «قرآن» از دور پیداست. میدان زیبا و خلوتی که جان می دهد برای پیاده روی، موتورسواری، حرکت دورانی سواری، یا هر کار دیگری که بوسیله باثبات بودن و خموشی و خلوتی نیاز داشته باشد. تو سیرت میدان قرآن یک خانه نصف کاره با تابلو سفید دیده می شود. ساختمانی گسترده که «عباس مهدیان دولت آبادی» که بناء اش تو انتهای خیابان نهم واقع شده، مساحت آن را حدود ۷هزارمترمربع برآورد می بطی ء. این خانه به تعهد اهالی محل حدود ۴۰ سال است که به همین لباس و به همین سیاق باقی مانده است.
نیمه کاره و متروک. مخوف و تاریک. کثیف و ساکت و البته پر از موش و جانوران موذی. در واقع داخل هر سوراخ سنبه اش، کلونی این جانوران است که برای خود جولان و به زندگی حقیرانه خود، البته در بر ساکنان فلکه چهارم تهرانپارس دنباله می دهند. این ساختمان در حقیقت بین اداره های دولتی قلمرو ۹ محاصره شده است. در باختر ساختمان که روی تابلو، متعلق به «کالج مدیریت توانبخشی» است، خانه معاونت حمل ونقل و ترافیک شهرداری منطقه ۴ بوسیله چشم می خورد. در شرق این ساختمان، شهرداری ناحیه۹ منطقه۴و داخل جنوب راسته قرآن، پارکینگ چند هزار متری رایگان شهرداری و مشت آخر در شمال، خیابان چهاردهم قرار خمود است. ساکنان خیابان توحید و کوچه مجیدآباد با گذشت ۴۰سال هنوز امیدوارند که با انعکاس این گزارش سرانجامی را بخاطر این مسکن انتظار بکشند. مهدیان نصیب و قسمت آبادی یکی از این ساکنان ۴۰ساله است. ساختمان دست به مشت چرخیده است!
«رضا مهریزی» شورایار محله «مجیدآباد» ساکن فلکه چهارم تهرانپارس است. بوسیله قولی «سجل» و تاریخچه این خانه در دستش است. بی رودربایستی می گوید: «این زمین حدود ۴ دهه است که به همین شکل مستقل شده و بوسیله لحاظ زیست محیطی و مباحث اجتماعی مشکلاتی بخاطر ساکنان محله ما فراهم کرده است. هیچگاه رویه کنترلی روی آسیب ها و معضل های موجود این ساختمان نیمه کاره وجود ندارد. این زمین و خانه نیمه کاره در جوانمردی دانشکده علوم پزشکی دانشگاه شهید بهشتی است. به لطافت شنیده ام که این ساختمانی به بخش خصوصی و بوسیله فردی واگذار شده تا دست انتها به بیمارستان و مرکز توانبخشی تبدیل شود اما با پیگیری همسایه ها و هیئت امنای مسجد المجتبی(ع) و بسیجیان این کنیسه هنوز به پاسخ جدی و سرراست نرسیده ایم. در شورایاری محله تاکنون چندین مصوبه داشته ایم و مقرر کرده ایم که تکلیف این بنا رک شود. مکاتباتی حزن با شهرداری کشور ۹ داشته ایم. از طریق شهرداری مطلع شدیم که این ساختمان داخل حال واگذاری است. ناموس مسلم و عجالتاً باید این واقعیت را با مردم در میان بگذارم که خلال ۳۰ سال گذشته این ساختمانی چندین و چند مرحله دست بوسیله دست چرخیده است اما هنوز هیچگاه کار کننده برای ماشین دادن به آن انجام نشده و اینک نیز درون اختیار دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه شهید بهشتی قرار دارد. چماق نگهبان حریف اشرار نمی شود!
«محمدرضا رستمی» صاحب سوپرمارکتی سر خیابان نهم خاوری یکی دیگر از ساکنانی است که انتظار دارد هرچه زودتر بلوغ این ساختمان شقه کاره ۴۰ ساله صریح شود. به گفته خودش بارها برای جمع آوری معتادان و اشرار و کارتن خواب هایی که در محوطه این ساختمان امن می گیرند و پنهان می شوند، با کلانتری ۱۴۶ خیابان رشید تماس گرفته و بارها شهرداری را تو جریان راحتی داده اند اما بوسیله شرط معروف هنوز آب از آب تحرک نخورده و کارشان گویی آب درهاون کوبیدن بوده است. رستمی می گوید: «مشتریان راسته میوه و تره بار توحید، ارباب رجوع های مرکز مخابرات مثال بی نام و نمازگزاران مسجدالمجتبی(ع) هر روز تماشاگر تردد افراد معتاد و کارتن خواب به این ساختمان زشت که علاوه به خشکی امدن همه مشکلاتش نمای محله را بی آرامی ناپسند کرده، هستند و بارها به کلانتری و شهرداری شکایت کرده اند اما هیچ اتفاقی نیفتاده و نمی افتد. ۴۰ سال پیش یادم است که فقط یک سال خاکبرداری این ساختمانی کشش کشید و درون مقطعی هم صبر بود اینجا بوسیله مرکزی مثل بیمارستان «شفا یحیاییان» تبدیل شود اما هرچه بوده و دیده ایم و شنیده ایم تا بدین لحظه کود و وعید بوده و دیگر هیچ! معتادان بوسیله راحتی فنس ها را بسرنوشت شوم دچار کردن می کنند و شب ها داخل این ساختمانی می خوابند. حیات آنها امان منطقه و محله را به خطر انداخته وکاری از دست پاسبان هم ساخته نیست. وجود حافظ این مسکن غصه که حدود ۲، ۳ سال است درون اینجا سکونت دارد، نمی تواند کفالت دار کنف محله ما باشد. در یک گفتار باید گفت که زور اشرار به اضطرار چماق حافظ می چربد! » استحکام ساختمان رد خور ندارد مسعود سلیمی-شهردار ملک ۹ منطقه ۴
از شهردار ملک ۹ منطقه ۴ درباره این ساختمان می پرسیم. جویا می شویم که شهرداری بخاطر امان محله و نظم بخشیدن به لباس معنوی این منطقه چه کارهایی ایفا داده است. «مسعود سلیمی» شهردار سرزمین ۹ منطقه ۴ واقعیتی را با ما داخل میان می گذارد: «جمع آوری معتادان در حیطه کار نیروی انتظامی است و به ما مربوط نمی شود. ولی از آنجایی که این مسکن چندین سال است که نیمه کاره جاویدان الباقی ما چندین بار و در پیرامون های مختلف به صاحبان آن تذکر و اخطاریه داده ایم. ساختمان ۷ هزارمترمربعی سیرت راسته قرآن چنانچه خطرآفرین وجود وضعش فرق می کرد.
در این صورت ما می توانستیم جریمه ثقل روی دوش صاحبانش بگذاریم تا در دنباله پیدایش وساز و پیش از ابتدا دوباره ساخت وساز، آنها را ملزم کنیم تا جریمه سنگینشان را بپردازند. ولی زمان حال واقعیت به ما نکته دیگری را می گوید. واقعیت در گام نخست این است که بوسیله تعهد نوزاد های تهران استحکام ساختمان ردخور ندارد و این خانه به هیچ وجه خطرآفرین محو و با توجه به بن و پی ریزی اش که حدود ۴دهه پیش انجام گرفته، این ساختمان از استحکام مطلوبی برخوردار است. صاحبان ساختمان دور زمین خود فنس کشیده اند و در تو زمین خودشان محصورند. این خانه متعلق به کالج مثال بهشتی بود و به بخش خصوصی واگذار شد. جزء خصوصی ولی نتوانست به تعهداتش پایبند باشد و به همین دلیل دانشگاه قرار انصاف را به لباس عرفی باطل کرد.
ما یک هفته پیش بوسیله همراه شورایار محله از این ساختمان ملاقات کردیم. با دانشگاه شهید بهشتی وفاق گرفتیم. چندین اخطار بوسیله آنها دادیم و آنها را ملزم کردیم که بوسیله اخطارهای کتبی ما پاسخ دهند. »
از سلیمی می پرسیم که شهرداری ناحیه ۹ چه رفتار های بازدارنده ای برای زنهار و آسایش زندگی شهروندان این محله انجام داده است. سلیمی بدون مکث می گوید: «ما می توانیم برای مقابله با جانوران شیطنت امیز تو ساختمانی و اطرافش طعمه گذاری کنیم. در رخ تمایل بخش خصوصی و دانشکده پزشکی دانشگاه شهید بهشتی آماده هرگونه شرکت با آنهاییم. شهرداری حاضر است هرکاری ادا دهد تا سرنوشت این ساختمان نیمه کاره هرچه زودتر مشخص شود و وجودش خیر باعث مزاحمت اهالی محل بلکه برای آنها مفید غم باشد و مشکلی از مشکلات آنها را از قاعده راهشان بردارد. »
با یکی از ساکنان خیابان نهم خاوری داخل خیابان توحید بوسیله سمت ساختمان متروکه می رویم. از خیابان توحید به طرف انتهای خیابان نهم شرقی حرکت می کنیم و بوسیله ابتدای خیابان شهید نظری می رسیم. از آنجا راسته «قرآن» از دور پیداست. میدان زیبا و خلوتی که جان می دهد برای پیاده روی، موتورسواری، حرکت دورانی سواری، یا هر کار دیگری که بوسیله باثبات بودن و خموشی و خلوتی نیاز داشته باشد. تو سیرت میدان قرآن یک خانه نصف کاره با تابلو سفید دیده می شود. ساختمانی گسترده که «عباس مهدیان دولت آبادی» که بناء اش تو انتهای خیابان نهم واقع شده، مساحت آن را حدود ۷هزارمترمربع برآورد می بطی ء. این خانه به تعهد اهالی محل حدود ۴۰ سال است که به همین لباس و به همین سیاق باقی مانده است.
نیمه کاره و متروک. مخوف و تاریک. کثیف و ساکت و البته پر از موش و جانوران موذی. در واقع داخل هر سوراخ سنبه اش، کلونی این جانوران است که برای خود جولان و به زندگی حقیرانه خود، البته در بر ساکنان فلکه چهارم تهرانپارس دنباله می دهند. این ساختمان در حقیقت بین اداره های دولتی قلمرو ۹ محاصره شده است. در باختر ساختمان که روی تابلو، متعلق به «کالج مدیریت توانبخشی» است، خانه معاونت حمل ونقل و ترافیک شهرداری منطقه ۴ بوسیله چشم می خورد. در شرق این ساختمان، شهرداری ناحیه۹ منطقه۴و داخل جنوب راسته قرآن، پارکینگ چند هزار متری رایگان شهرداری و مشت آخر در شمال، خیابان چهاردهم قرار خمود است. ساکنان خیابان توحید و کوچه مجیدآباد با گذشت ۴۰سال هنوز امیدوارند که با انعکاس این گزارش سرانجامی را بخاطر این مسکن انتظار بکشند. مهدیان نصیب و قسمت آبادی یکی از این ساکنان ۴۰ساله است. ساختمان دست به مشت چرخیده است!
«رضا مهریزی» شورایار محله «مجیدآباد» ساکن فلکه چهارم تهرانپارس است. بوسیله قولی «سجل» و تاریخچه این خانه در دستش است. بی رودربایستی می گوید: «این زمین حدود ۴ دهه است که به همین شکل مستقل شده و بوسیله لحاظ زیست محیطی و مباحث اجتماعی مشکلاتی بخاطر ساکنان محله ما فراهم کرده است. هیچگاه رویه کنترلی روی آسیب ها و معضل های موجود این ساختمان نیمه کاره وجود ندارد. این زمین و خانه نیمه کاره در جوانمردی دانشکده علوم پزشکی دانشگاه شهید بهشتی است. به لطافت شنیده ام که این ساختمانی به بخش خصوصی و بوسیله فردی واگذار شده تا دست انتها به بیمارستان و مرکز توانبخشی تبدیل شود اما با پیگیری همسایه ها و هیئت امنای مسجد المجتبی(ع) و بسیجیان این کنیسه هنوز به پاسخ جدی و سرراست نرسیده ایم. در شورایاری محله تاکنون چندین مصوبه داشته ایم و مقرر کرده ایم که تکلیف این بنا رک شود. مکاتباتی حزن با شهرداری کشور ۹ داشته ایم. از طریق شهرداری مطلع شدیم که این ساختمان داخل حال واگذاری است. ناموس مسلم و عجالتاً باید این واقعیت را با مردم در میان بگذارم که خلال ۳۰ سال گذشته این ساختمانی چندین و چند مرحله دست بوسیله دست چرخیده است اما هنوز هیچگاه کار کننده برای ماشین دادن به آن انجام نشده و اینک نیز درون اختیار دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه شهید بهشتی قرار دارد. چماق نگهبان حریف اشرار نمی شود!
«محمدرضا رستمی» صاحب سوپرمارکتی سر خیابان نهم خاوری یکی دیگر از ساکنانی است که انتظار دارد هرچه زودتر بلوغ این ساختمان شقه کاره ۴۰ ساله صریح شود. به گفته خودش بارها برای جمع آوری معتادان و اشرار و کارتن خواب هایی که در محوطه این ساختمان امن می گیرند و پنهان می شوند، با کلانتری ۱۴۶ خیابان رشید تماس گرفته و بارها شهرداری را تو جریان راحتی داده اند اما بوسیله شرط معروف هنوز آب از آب تحرک نخورده و کارشان گویی آب درهاون کوبیدن بوده است. رستمی می گوید: «مشتریان راسته میوه و تره بار توحید، ارباب رجوع های مرکز مخابرات مثال بی نام و نمازگزاران مسجدالمجتبی(ع) هر روز تماشاگر تردد افراد معتاد و کارتن خواب به این ساختمان زشت که علاوه به خشکی امدن همه مشکلاتش نمای محله را بی آرامی ناپسند کرده، هستند و بارها به کلانتری و شهرداری شکایت کرده اند اما هیچ اتفاقی نیفتاده و نمی افتد. ۴۰ سال پیش یادم است که فقط یک سال خاکبرداری این ساختمانی کشش کشید و درون مقطعی هم صبر بود اینجا بوسیله مرکزی مثل بیمارستان «شفا یحیاییان» تبدیل شود اما هرچه بوده و دیده ایم و شنیده ایم تا بدین لحظه کود و وعید بوده و دیگر هیچ! معتادان بوسیله راحتی فنس ها را بسرنوشت شوم دچار کردن می کنند و شب ها داخل این ساختمانی می خوابند. حیات آنها امان منطقه و محله را به خطر انداخته وکاری از دست پاسبان هم ساخته نیست. وجود حافظ این مسکن غصه که حدود ۲، ۳ سال است درون اینجا سکونت دارد، نمی تواند کفالت دار کنف محله ما باشد. در یک گفتار باید گفت که زور اشرار به اضطرار چماق حافظ می چربد! » استحکام ساختمان رد خور ندارد مسعود سلیمی-شهردار ملک ۹ منطقه ۴
از شهردار ملک ۹ منطقه ۴ درباره این ساختمان می پرسیم. جویا می شویم که شهرداری بخاطر امان محله و نظم بخشیدن به لباس معنوی این منطقه چه کارهایی ایفا داده است. «مسعود سلیمی» شهردار سرزمین ۹ منطقه ۴ واقعیتی را با ما داخل میان می گذارد: «جمع آوری معتادان در حیطه کار نیروی انتظامی است و به ما مربوط نمی شود. ولی از آنجایی که این مسکن چندین سال است که نیمه کاره جاویدان الباقی ما چندین بار و در پیرامون های مختلف به صاحبان آن تذکر و اخطاریه داده ایم. ساختمان ۷ هزارمترمربعی سیرت راسته قرآن چنانچه خطرآفرین وجود وضعش فرق می کرد.
در این صورت ما می توانستیم جریمه ثقل روی دوش صاحبانش بگذاریم تا در دنباله پیدایش وساز و پیش از ابتدا دوباره ساخت وساز، آنها را ملزم کنیم تا جریمه سنگینشان را بپردازند. ولی زمان حال واقعیت به ما نکته دیگری را می گوید. واقعیت در گام نخست این است که بوسیله تعهد نوزاد های تهران استحکام ساختمان ردخور ندارد و این خانه به هیچ وجه خطرآفرین محو و با توجه به بن و پی ریزی اش که حدود ۴دهه پیش انجام گرفته، این ساختمان از استحکام مطلوبی برخوردار است. صاحبان ساختمان دور زمین خود فنس کشیده اند و در تو زمین خودشان محصورند. این خانه متعلق به کالج مثال بهشتی بود و به بخش خصوصی واگذار شد. جزء خصوصی ولی نتوانست به تعهداتش پایبند باشد و به همین دلیل دانشگاه قرار انصاف را به لباس عرفی باطل کرد.
ما یک هفته پیش بوسیله همراه شورایار محله از این ساختمان ملاقات کردیم. با دانشگاه شهید بهشتی وفاق گرفتیم. چندین اخطار بوسیله آنها دادیم و آنها را ملزم کردیم که بوسیله اخطارهای کتبی ما پاسخ دهند. »
از سلیمی می پرسیم که شهرداری ناحیه ۹ چه رفتار های بازدارنده ای برای زنهار و آسایش زندگی شهروندان این محله انجام داده است. سلیمی بدون مکث می گوید: «ما می توانیم برای مقابله با جانوران شیطنت امیز تو ساختمانی و اطرافش طعمه گذاری کنیم. در رخ تمایل بخش خصوصی و دانشکده پزشکی دانشگاه شهید بهشتی آماده هرگونه شرکت با آنهاییم. شهرداری حاضر است هرکاری ادا دهد تا سرنوشت این ساختمان نیمه کاره هرچه زودتر مشخص شود و وجودش خیر باعث مزاحمت اهالی محل بلکه برای آنها مفید غم باشد و مشکلی از مشکلات آنها را از قاعده راهشان بردارد. »
- ۹۸/۰۳/۳۰