بسیاری از ما از عامل یا عواملی می ترسیم، اما ترس همان«فوبیا (Phobia)» تراشیدن. فوبیا یا هراس، ناراحتی قطعی یا بیمارگونه ای جماز است که باعث می شود زندگی معمولی فرد کاملا مختل شود. از این جهت، درحالی که بسیاری از اژدر یا فضاهای کوزه و تاریک می ترسند، مقدور است این تشویش به حد یک فوبیا برسد. بدین ترتیب، حتی با دیدن مار و جولا درون تلویزیون تیمار بی همتا ممکن است شب خوابش نبرد یا داخل صورتی که لازم باشد برای رسیدن به نگرش کارش از یک آسانسور کوزه و کوچک استفاده کند، رجحان دهد از پله ها رفت وآمد درنگ و چنانچه نگرش کارش در یکی از طبقات فوقانی باشد، اصلا از شغلش مشت بکشد.
ولی این فوبیاها از کجا آمده اند؟ احتمالا ژنتیک نقش اساسی تو این مورد ایفا می کند. درواقع، بسیاری از ما ژن هایی داریم که ریسک ابتلا بوسیله اختلالات ناراحتی را درون ما افزایش می دهد. اما تا اینکه اگر هیچگاه کدام از این ژن ها را نیز نداشته باشید، عوامل دیگری مشابه پیش اساس های فرهنگی، تجارب و رویدادهای آسیب زا و آمیزه های والدین می تواند در ابراز فوبیا یا هراس نقش مهمی انجام کند. در اغلب موارد، یک خواه چند تک از این عوامل با غصه انگیزه بروز فوبیا در فرد می شود. به عنوان مثال، اگر والدین کسی بوسیله او گفته باشند که باید از عنکبوت ها بترسد، پیش شالوده ی لازم برای ابتلا به فوبیا را دارد، به خصوص اگر تو بچگی تجربه بدی از عنکبوت ها همچنین داشته باشد. پرهیز از عاملی که موجب ترس می شود، به اضافه التهاب ما از آن کمک می نرم و هراسی که از آن داریم را نیز افزایش می دهد. به این ترتیب، اینکه هر کسی از عامل یا عواملی هراس داشته باشد، چندان عجیب تراشیدن و درحالی که اکثر ما از فوبیاهای شناخته شده تر مانند ترس از اوج (آکروفوبیا) یا عنکبوت هراسی (آراکنوفوبیا) شنیده ایم، اما فوبیاها و هراس های بی سابقه و غریبی حزن هستند که کمتر از آن گپ شده و درنتیجه ، اندک نیز شناخته شده اند. داخل این پیغام دو بخشی، فهرستی از بی سابقه ترین فوبیاها را گردآوری کرده ایم.دیسایدوفوبیا: هیجان از غرض گیری
غیرممکن است که بتوانیم امور عادی خود را بدون غرض گیری انجام دهیم. ما به قیافه کاملا ناخودآگاه تصمیمات مختلفی می گیریم، از بیدارشدن و مقاربت تا نشستن و خوردن و آشامیدن و کارهای دیگر که همه را تو طول شبانه روز انجام می دهیم. اما برخی هم هستند که از ستاندن هر تصمیمی واهمه دارند، به خصوص تصمیمات عظمت که می تواند بر عمر سایر افراد تأثیر گذاشته یا تصمیماتی که روی وضعیت مالی و شغلی بی تا تأثیر می گذارند. به این تشویش از غرض گیری داخل تعبیر رسا شناسی «دیسایدوفوبیا (Decidophobia)» گفته می شود. این التهاب از تصمیم گیری مقدور است ناشی از ترس فرد از داشتن مسئولیت تو قبال سایرین باشد. این خوف به خصوص داخل افرادی دیده می شود که سابقه ی رهبری گروهی را داشته اند که حاصل ی آن شکست بوده است. ترس از تصمیم گیری نیز با کمبود احترام نفس همراه است و افرادی که از این فوبیا رنج می برند، فقط با اطاعت از دستورهای سایرین رضایت پندار پیدا می کنند.
این اطلاعات کورکورانه تا اینکه درون صورتی که خودشان بدانند ایده هایشان از بقیه بهتر است نیز ادامه مشخص می بطی ء. افراد مبتلا به فوبیای تصمیم گیری بیشتر متکی به دیگران هستند و معمولا تصمیمات خود را برعهده سایر افراد مقتدر مانند والدین، معلم یا رئیس خویشتن می گذارند. والتر کافمن، فیلسوف آلمانی- آمریکایی برای نخستین بار داخل دهه ی ۱۹۷۰ این واژه را بوسیله کار برد. کافمن معتقد بود، خوف از تصمیم گیری و نداشتن کنترل قاطع روی عمر خود، عموما همان عاملی است که باعث می شود مردم از قوانین اجتماعی تبعیت کنند، زیرا می توانند مسئولیت برگزینی های (تصمیمات) خویشتن را پیاده شدن عهده دولت ها بگذارند.
شخصی که گرفتار این فوبیا است، تنها با تفکر کردن به تصمیم گیری دچار اضطراب شدیدی می شود. درواقع، اضطراب این افراد ممکن است در موارد حاد منجر به هراس زدگی (حمله پانیک) شود. با این حال، هراس زدگی از علائم باقی همه ی مبتلایان بوسیله دیسایدوفوبیا محو. از سایر علائم این فوبیا می توان بوسیله افزایش نبض قلب، اضافه میزان تنفس، فشار خون بالا، ضیق عضلانی، لرزش و تعرق زیاد از حد رمز کرد. قرین سایر موارد ابتلا به فوبیا، فرید مجاهدت می درنگ تا جای مقدور از عامل فوبیا استنکاف کند. این دست افراد امکان پذیر است، آنچنان وضعیت وخیمی داشته باشند که از رویارویی با هرگونه تصمیم گیری اجتناب کنند. بوسیله عنوان مثال، کسی که به فوبیای تصمیم گیری دچار است، تا جای ممکن سعی می کند در موقعیتی راحتی نگیرد که مجبور به غرض گیری شود. چنین نگرانی های زیاد از اندازه و تفکرات غیرمنطقی احتمالا از ذهنیت مضطرب بی همتا ناشی می شوند. اگرچه فرد دائما مجاهدت می نرم از هرگونه اضطرابی جلوگیری کند، با این فرمان در طولانی مدت علائم دیسایدوفوبیا را وخیم نمدار می درنگ.
هیچگاه برهان قطعی برای ابراز فوبیای تصمیم گیری وجود ندارد. با این حال، تصور می شود که ژنتیک و وضعیت بی نظیر ممکن است نقش مهمی درون ابراز این ناراحتی بیمارگونه ارتکاب کنند. به عنوان مثال، چنانچه شخصی سابقه ی خانوادگی داخل بنیاد ی بلای ناگهانی های روانی، بوسیله خاص اختلال های اضطرابی یا فوبیاهای خاص داشته باشد، بوسیله این برهان که به شمارش ژنتیکی مستعد ابتلا بوسیله بیماری های روانی است، ریسک ابتلا بوسیله دیسایدوفوبیا نیز در او بیشتر خواهد حیات. فردی با چنین سابقه ی خانوادگی شاید عزب احتیاج به یک تصادف ی آسیب زا دارد تا به فوبیای تصمیم گیری مبتلا شود.ارگوفوبیا: سست شدن از کار
«ارگوفوبیا (Ergophobia)» یا ترس از کار، یکی از اختلال های بی تابی اجتماعی است. افرادی که از این فوبیا رنج می برند، به دلیل اینکه بی مانند ارشدتری سرکار عادت آن ها فریاد بزند، از داشتن شغل می ترسند یا اینکه به برهان عملکرد یا خوف مدنی خود دچار کارهراسی می شوند. فرد کارهراس امکان پذیر است به دلیل ترس از آسیب دیدگی از اجرا کارهای یدی واهمه داشته باشد. با این حال، بسیار از افراد کارهراس از کارهای دفتری تیمار می ترسند و به طور کلی، بیشتر افراد کارهراس از مباشرت با سایرین همچنین واهمه دارند. درنتیجه، افرادی که به این فوبیا دچار هستند، برای پول و غذا به دیگران مستمند شده و درون روابط عاطفی نیز دچار گسست می شوند. در همین حال، گاهی اوقات بی تا مبتلا به کارهراسی حتی نمی تواند از دیگران طلب کمک درنگ. تپش از کار روی دو نوع تیپ شخصیتی بیش از دیگران تأثیر می گذارد، افرادی که قبلا شاغل بوده اند یا اینکه هیچ نفس تو زندگی خویشتن کار نکرده اند. علل مختلفی نیز برای این فوبیا وجود دارد.
اسکیزوفرنی که یک اختلال روانی است، می تواند منجر بوسیله ترس از موقعیت های اجتماعی شود و یکی از علل ناراحتی از فقره همچنین محسوب می شود. ترس از پَس خورده شدن، یکی دیگر از علل کارهراسی به خصوص درون افرادی است که قبلا شاغل بودند و بوسیله دلایلی به رخساره کاملا غیرمنتظره از حکم اخراج شده اند. برخی داروها یا اختلالات خواب یا استرس می تواند منجر به ارگوفوبیا شود. خستگی و درماندگی از عوارض جانبی شایع بسیاری از داروهایی است که برای درمان ملالت تجویز می شود. این داروها می توانند شرایط فوبیای فرد را وخیم نمدار تیمار کنند. فرد مبتلا بوسیله کارهراسی ممکن است برای علاج فوبیای خویشتن از داروهای ضداضطراب نیز استفاده درنگ که این داروها نیز به عارض غیر یمین باعث بدتر شدن وضع می شوند.بسیاری از التهاب های بیمارگونه از مکانیسم های دفاعی بدن نشأت می گیرند
رویدادهای منفی و آسیب زا در محل کار مانند زجر و آزار یا قلدری از سوی همکاران خواه بدرفتاری در نگرش کار می تواند بوسیله اختلال استرسی پس از آسیب قضیه منجر شود. ترس از صحبت کردن درون جمع یا واهمه از انجام ندادن وظایف محوله می تواند بوسیله کارهراسی منجر شود. خویشتن فرایند پیداکردن شغل اندوه مستلزم مصاحبه های کاری و معاشرت با همکاران، کارفرمایان و دیگران است که برای فرد مبتلا به اختلال های عصبی و ترس می تواند به بیزاری دائمی از امر یا فرمان هراسی منتهی شود. درحالی که شاید تخیل کنید بسیاری را می شناسید که از بلندشدن از خواب و رفتن به سر امر بیزارند، باید بگوییم افرادی که دچار کارهراسی هستند، حتی با فکرکردن بوسیله حکم دچار باک زدگی می شوند.
از سایر علائم این فوبیا می نبوغ به سرگیجه، تهوع، تعرق و تنفس شدید اشاره کرد. برخی مبتلایان به کارهراسی انفصال از واقعیت یا فراموشی را نیز گزارش داده اند. این افراد همچنین گفته اند که نمی توانند افکار خویشتن را صریحا اشعار کنند خواه نمی توانند سخنان دیگران را به درستی زبان و تفسیر کنند و حس می کنند که حافظه پایگاه تحلیل رفته است. از سوی دیگر، درحالی که افراد کارهراس امکان پذیر است به نظر بقیه وضعیت عادی داشته باشند، به لحاظ درونی، نفوذ های زیادی در حافظه این دست افراد قضیه دارد که شامل حساسیت نیاز به گریز خواه پنهان شدن، گریه و گریه و فکر کردن به اجل می شود. افراد کارهراس مقدور است بخاطر گریز از وضعیت خود به مواد مخدر خواه الکل حمایت ببرند که این راهکارهای موقت خویشتن باعث می شود وضعیت فرد وخیم برنده شود. درون ادامه پیامدهایی قرین گسست در روابط عاطفی، طلاق، انباشت بدهی، بی توجهی به اشتی خود و اسباب شخصی همچنین در انتظار فرد مبتلا به کار هراسی است.لینونوفوبیا: ناراحتی از پاوند
نخ یکی از ابزارهایی است که داخل زندگی روزمره استعمال زیادی دارد؛ اما تصور کنید، کسانی هستند که از طناب می ترسند. این افراد مشغول به فوبیایی به نام «لینونوفوبیا (Linonophobia)» یا پاوند هراسی هستند. شبیه سایر فوبیاها این اضطراب ممکن است گوهر در گذشته ی بی نظیر داشته باشد و فرد تجربه ای آسیب زا متشابه بسته شدن با چفت در موقعیتی شاق را از قانون گذرانده باشد. چفت هراسی ممکن است درون برخی افراد با تماشای فیلم های سینمایی و سریال های تلویزیونی که در آن ها صحنه هایی از بسته شدن با طناب نشان داده شده بوسیله وجود آمده باشد.
همچنین طناب هراسی می تواند با بیم از محدود یا مهارشدن پیوند داشته باشد. بخاطر برخی افراد با طناب امانت شدن ممکن است حکم همان اجبار به انجام کارهایی که دوست ندارند را داشته باشد. افراد مبتلا به این فوبیا مشکلی با پوشیدن شکل ندارند، اما از پوشیدن ملکی های بنددار بیزار هستند و ممکن است کفش های چرمی و چسبی را ترجیح دهند. کسانی که دچار طناب هراسی هستند مشکلی با لباس های دکمه دار همچنین ندارند، ولی به احتمال زیاد از پوشیدن لباس هایی که بند دارند خودداری می کنند. علائم لینونوفوبیا ممکن است دربرگیرنده تنگی نفس، نوسان دست، حالت تهوع، ضعف، ازدست اعطا کردن کنترل، تعرق زیاد، افزودن ضربان قلب و حس گریز باشد. علل لینونوفوبیا کاملا شناخته نشده، با این وجود، ژنتیک و تجارب آسیب زا می تواند نقش مهمی درون بروز این فوبیا ایفا یواش. ممکن است هر دوی این عوامل نقش مهمی در بروز این فوبیا اجرا کنند. به نشانی مثال، چنانچه انحصاری تو خانواده اش سابقه ی مصیبت های روانی بوسیله خاص اختلال های اضطرابی خواه فوبیاهای اختصاص را داشته باشد، احتمال بیشتری برای ابتلا به لینونوفوبیا برای وی بود دارد.هیپوپوتومونستروسیکیفدالایوفوبیا: ترس از کلمات بلند
غالبا از «هیپوپوتومونستروسیکیفدالایوفوبیا (Hippopotomonstrosesquippedaliophobia)» یا سست شدن از کلمات بلند، به عنوان فوبیایی مضحک یا خیالی یاد می شود، اما این طور حلق. نکته ی تمثیل آمیز داخل مورد اضطراب از کلمات بلند، شهرت علمی بسیار بلند آن است. درواقع، حتی چنانچه قبل از قرائت کردن این مطلب اطلاعی از این فوبیا نداشتید، مقدور است تنها با تقلا درون خواندن یا تلفظ هیپوپوتومونستروسیکیفدالایوفوبیا واقف علائم ظهور آن در خویشتن شوید!
افرادی که از فوبیای کلمات بلند رنج می برند، عموما تو مواجهه با کلمات بلند سست شدن یدکی را تجربه می کنند. تشویش از کلمات اهتزاز مقدور است ذات درون رویدادی آسیب زا داشته که توسط بخش هایی از مغز مشابه آمیگدال (وظیفه ی درک احساسات و عواطف را برعهده دارد) و هیپوکامپ (مرکز فراگیری مغز)، خطرناک و کُشنده تلقی شده است. به این ترتیب، هر بار که بی تا با عوامل مرتبط بوسیله آن مواجه شده، بدن همان واکنش را نشان داده است. انفراد که از فوبیای کلمات بلند رنج می برند ممکن است تنها با تامل کردن بوسیله کلمات بلند دچار باک زدگی و اضطراب شدید شود. هیچ کس با فوبیای کلمات بلند متولد نشده، ولی بسیاری از افراد حتی به یاد نمی آورند که این هیجان از چه زمانی نخست شده است. فوبیای کلمات بلند بوسیله احتمال بسیار زیاد از یک رویداد آسیب زا نشأت می گیرد. ممکن است فرد داخل دوران مدرسه خواه درون بزرگسالی (در محل کار) با تلفظ کلمات اهتزاز تجربه مورد مسخره قرار گرفتن یا شرمساری را داشته باشد و داخل اثر همین تجربه بدن با خوف قطعی و تزلزل واکنش مدال داده است. سپس مغز بی مانند امکان پذیر است بدون هیچ پایه و اساسی به بروز این واکنش ها ادامه داده باشد.اپتوفوبیا: ترس بازکردن چشم ها
«اپتوفوبیا (Optophobia)» خوف نپخته از بازکردن چشم ها است. از آنجایی که سررشته از دریافتن های پنج گانه و ضروری است، این هراس در زمان تماشای فیلم های ترسناک بیشتر صورت می دهد. فرد مبتلا به ترس بازکردن چشم ها، عموما چشمانش را درون مواجهه با رویدادیی که نمی خواهد عواقب آن را ببیند می بندد. مبتلایان به اپتوفوبیا معمولا دارای اختلال خوف فراگیر هستند و علائم باک زدگی خواه هیجان موکد را در رویارویی با هر کدام از عوامل هراس ابراز می دهند.
اپتوفوبیا یک خودهراسی خواه تنهایی هراسی نیز محسوب می شود که معمولا ناشی از عوامل غیر اجتماعی است. خودهراسی غالبا از رویدادهای آسیب زا داخل عهد کودکی نشأت می گیرد. به عنوان مثال، ترس از زنبور ممکن است از امتحان ی نیش زنبور داخل دوران طفولیت نسب اندوهناک باشد. تربیت بی آرامی می تواند نقش مهمی ایفا کند، هشدارهای والدین نسبت بوسیله نیش اژدر خواه زنبور باعث می شود که فرد با دید مار و زنبور دچار هراس شود و رفته رفته علائمی از یک فوبیا را ابراز دهد. فرض می شود که ژنتیک و عوامل ارثی به ویژه در خطرات آسیب زا نقش مهمی ایفا می کنند. بوسیله عنوان مثال، پاسخ جنگ یا گریز (مکانیسم دفاعی بدن در مقابل ریسک) درون افرادی که به لحاظ ژنتیکی مستعد هستند راحت نم ابتدا می شود.
در مقابل، فوبیاهای اجتماعی (مانند التهاب از بوی بدن خواه لمس شدن) ناچیز حس شده اند و از عوامل اجتماعی ریشه می گیرند که به آن ها «اختلال اضطراب اجتماعی» گفته می شود. مانند گوناگون دیگر فوبیا، رویدادهای قلب می توانند ترس را درون بی مانند القا خواه استقامت کنند؛ مثل مشاهده ی دوست یا یکی از اعضای خانواده که از نوعی فوبیا رنج می برد. در موارد حاد، حتی رویارویی غیرمستقیم مشابه اشاره بوسیله هراس در گفت وگوها، مشاهده ی آن داخل اعلام رسانه ها، تلویزیون و فیلم نیز می تواند همان تأثیر را داشته باشد. اپتوفوبیا، مشابه بسیاری از خوف های بیمارگونه، از مکانیسم مراقبت از خود نشأت می گیرد و به صورت ناخودآگاه بروز روبرو می کند و می تواند از تضادهای عاطفی محلول نشده ریشه محزون باشد. آلبوتوفوبیا: خوف از دوش
«آلبوتوفوبیا (Ablutophobia)»ترس زیاد از حد از استحمام، تمیز کردن یا غسل است. ترس از حمام، یکی از اختلال های اضطراب محسوب می شود که تو رده ی فوبیاهای اختصاص صبر می گیرد. فوبیاهای خاص همان هراس ها یا هیجان های بیمارگونه ی نامعقولی هستند که تو مواجهه با یک عامل یا موقعیت خاص بروز پیدا می کنند. چنین فوبیاهایی می توانند زندگی فرد را کاملا درهم کنند. بی تابی از استحمام بیشتر تو کودکان و نسوان دیده می شود. علائم آلبوتوفوبیا نیز مشابه دیگر فوبیاها ممکن است هنگام مواجهه با وسایل دوش خواه شستشو درون فرد بروز بی پرده کند. تو موارد حاد، فرد ممکن است حتی از تصور حمام یا استحمام، دچار ترس یا التهاب شدید و داخل موارد حادتر وحشت زدگی شود. فرد تو تمام این موارد می داند که ترسش بی تک است، ولی نمی تواند جلوی ترس خود را بگیرد. علائم ترس از گرمابه در بزرگسالان معمولا اضافه تعرق و جست قلب و بغرنج درون تنفس است. این فوبیا در کودکان مقدور است علائمی مثل ربط قطعی به والدین، زاری و زاری و بدخلقی داشته باشد.
سبب فوبیاهای خاص مثل تشویش از حمام هنوز کاملا شناخته نشده، ولی معمولا سبب این دسته از فوبیاها را سه عامل می دانند. مبدا تجربه های منفی و آسیب زا که مقدور است فرد درون سنین پائین از حمام و استحمام داشته باشد. داخل این حالت امکان دارد که یکی از والدین بی مانند به این فوبیا دچار بوده باشند. عامل ثالث بخاطر بروز این فوبیا می تواند تغییر داخل عملکرد مغز باشد که ممکن است شاگرد از آسیب خواه بالارفتن سن باشد. هیجان از حمام می تواند عمر روزمره فرد را مختل کند. از پیامدهای این فوبیا می استعداد به منزوی شدن، افسردگی و انزوای اجتماعی رمز کرد. علاوه بر این، بی نظیر ممکن است برای بر آمدن با بیم و اضطراب ناشی از این فوبیا به مواد مخدر خواه الکل پناه ببرد که باعث وخیم تر شدن وضع می شود. خویشتن انزوای مدنی هم سربزرگی استعمال مواد افیون و الکل در بی نظیر را افزایش می دهد.اومبروفوبیا: ترس از باران
«اومبروفوبیا (Ombrophobia)»یا ناراحتی از باران، یک اختلال تپش نسبتا شایع است که در کودکان و ارشد سالان بوسیله یک پیمانه دیده می شود. با این حال، کودکان بیشتر از بزرگ سالان به این فوبیا دستخوش می شوند. برخی مقدور است از بارش زیاد اکید که همراه با طوفان (وزش باد قطعی و رعد و برق) است بترسند و فدایی دیگر که دربرگیرنده موارد حاد می شود از باران متحمل و نم نم همچنین باک داشته باشند. التهاب از بارش با فوبیاهای دیگر از یکسره قلق از آذرخش و رعد و برق (آسترافوبیا)، تشویش از مِه (هوموکوفوبیا)، ناراحتی از جاری شدن سیل (آنتلوفوبیا) و هیجان از غرق شدن (آکوفوبیا) همراه است.
همه ی ما از اهمیت حیاتی آب می دانیم، حتی در بسیاری نزاکت ها باران نشانه ی رحمت و نعمت برشمرده می شود و داخل موارد یدکی عنصری ملیح و زیبا دانسته می شود که تماشاچی آن ارجاعات بسیار تو آثار ادبی ملل جهان است که از این عنصر طبیعی الهام گرفتند؛ اما بوسیله مگر این، اثرات باران تنها بوسیله همین موضوع ختم نمی شود، بلکه با بارش باران، هوا تاریک می شود، تیر کوچک و برق و بادهای جدی به وقوع می پیوندد. بارش های شدید همراه با رعدوبرق، سبب سیلاب و رانش زمین و درنتیجه خرابکاری منازل و ساختمان ها، زوال زیرساخت ها و تأسیسات صاعقه رسانی و خسارات جانی و مالی بسیار زیادی می شود. داخل منطقه ی آمازون که میانگین بارندگی سالیانه نزدیک به ۳۰۰۰ میلی متر تو سال می رسد، بارش باران انگیزه اتساع قلمروی خزندگان و جانوران درنده و شکارچی می شود. به همین دلیل، بسیاری از ساکنان این نواحی از باران واهمه دارند.عوامل ارثی، ژنتیکی، تغییرات شیمیایی عدد و تجارب منفی از بنیانی ترین علل بروز فوبیا هستند
در اصطلاح انگلیسی اصطلاحا گفته می شود: «it is raining cats and dogs»که اشاره به باران های سهمگین دارد. هرچند ریشه ی این اصطلاح به دورانی بازمی گردد که با سیال شدن سیلاب در شهرها حیوانات اهلی و شوهردار با آوارهای دیگر در معابر جاری می شدند، اما گزارش های زیادی از باریدن قورباغه و وزغ درون فداکار نواحی داخل دست است. اوایل قرن نوزدهم طوفان های قورباغه و گریزگاه در مناطقی مشابه شفیلد (انگلستان) و مینیاپولیس تو قصبه مینه سوتا (ایالات متحده) دیده شده است. در این طوفان ها شدت وزش دمل بوسیله حدی بوده که قورباغه ها را از محلی به نگرش دیگر می سرما. مانند موارد دیگر، دیدن این پدیده ی عجیب آب وهوایی تو تلویزیون و رسانه های جمعی انگیزه تکثیر اضطراب در بی تا می شود. باران ها اغلب انگیزه شیوع مصیبت های ویروسی می شوند. بوسیله همین برهان افراد مبتلا به نوسوفوبیا (افرادی که از مصیبت یا میکروب می ترسند) بیش از بقیه مستعد ترس از بارش هستند. تجارب آسیب زایی مانند سوختگی و آسیب دیدگی در پی بارش بارش های اسیدی باعث می شود فرد بخاطر طولانی عمر از باران ترس داشته باشد.فوبوفوبیا: ترس از فوبیا
«فوبوفوبیا (Phobophobia)» خواه ترس از فوبیا، اختلال اضطرابی است که می تواند به یک چرخه ی خودتکرارشونده منتهی شود و درنهایت، دایره ی بیم ها درون فرد را تکثیر دهد. مقدور است برخی از کسانی که به فوبوفوبیا مبتلا هستند، قبلا بوسیله یک یا چند فوبیای دیگر نیز دچار شده باشند. در همین حال، دسته ای دیگر هم هستند که از ابتلا بوسیله یک فوبیا بوسیله شدت می ترسند. فوبوفوبیا اغلب به سایر اختلالات اضطرابی مرتبط است. فوبوفوبیا یکی از لخت بی تابی های بیمارگونه ای است که می تواند پیامدهای واقعی داخل بی تا داشته باشد. درواقع، کارسینوفوبیا (سرطان هراسی) ریسک ابتلای فرد بوسیله سرطان را اضافه نمی دهد، اما ترس از فوبیا می تواند باعث بروز یک یا چند فوبیا داخل فرد شود. ولی چطور چنین اتفاقی می افتد؟ درواقع، بی نظیر مبتلا بوسیله فوفوبیا بخاطر محدودکردن معیار رویارویی خود با عوامل هراس، به تدریج فعالیت های خود را به حداقل می رساند، همین باعث ابراز آگورافوبیا (بازارهراسی یا هراس از مکان های باز) می شود. اگر ترس فرد از یک شیء خواه موقعیت ویژه نیز باشد، امکان دارد که بوسیله تدریج فوبیای آن شیء خواه وضعیت را همچنین پیدا کند.دیپنوفوبیا: ترس از گفت وگو هنگام شام
«دیپنوفوبیا (Deipnophobia)» یا ترس از گفت وگو خلال شام، یکی فوبیاهایی است که کمتر شناخته شده است. بی مانند مبتلا به دیپنوفوبیا ممکن است که در موارد فعالانه از غذاخوردن داخل جمع خودداری نرم. اکثر فوبیاها از تجربه ها و رویدادهای آسیب زا خصوصا در دوران خردسالی نشأت می گیرند. به عنوان مثال، دیپنوفوبیا ممکن است از زمانی شروع شده باشد که والدین دائما به فرد گوشزد کرده اند که نباید طریق غذا گپ کند. این فوبیای نادیده امکان پذیر است از استهزا درون زمان غذاخوردن در جمع نیز جوهر گرفته باشد. تغییرات کیمیایی عدد و آرایش ژنتیکی همچنین می تواند فرد را مستعد ابتلا به این فوبیا بطی ء.
بی نظیر مبتلا بوسیله دیپنوفوبیا لزوما خجالتی نیست، ولی از صرف غذا با سایرین خودداری می یواش. بی تا دیپنوفوبیا امکان پذیر است وقتی حس کند استراحت است هنگام صرف کردن غذا با انحصاری بااطلاع گفت و گو شود از صرف طعام با فرد مورد نظر خودداری کند خواه اینکه، تو وضعیت حاد، تا اینکه از صرف غذا خودداری بطی ء. به این انگیزه افراد مبتلا به فرد دیپنوفوبیا عموما عزب و در سکوت غذا می خورند و وقتی غصه که با سایرین غذا می خورند، انتظار دارند سایرین نیز تو سکوت غذای خود را بخورند. همان نعوظ که گفتیم، بوسیله طور کلی پذیرفته شده که فوبیا از ترکیبی از عوامل و وقایع اجنبی شبیه رویدادها و تجارب آسیب زا و پیش زمینه های درونی مانند وراثت و ژنتیک ریشه می گیرد. بسیاری از فوبیاهای خاص که بوسیله یک شیء یا موقعیت خاص مرتبط هستند، معمولا ناشی از رویدادهای آسیب زا در سنین پائین هستند. فوبیاهای اجتماعی و ترس از مکان های شلوغ علل پیچیده تری هستند که امکان پذیر است در بروز دیپنوفوبیا نقش مهمی ایفا کنند. اسپکتروفوبیا: ترس از آینه
امروزه، بشر احتمالا از هر دوروبر ی دیگری بیشتر به تصویری که از خود پیش روی سایرین می گذارد اهمیت می دهد. همین شک زیاد نسبت به تمثال خویشتن باعث می شود، بسیاری خصوصا زنان، از ترس اینکه زیبایی مورد انتظار خویشتن را در آینه نبینند از نگاه کردن به آینه غلت بروند. این دست افراد سفت مانند ملکه بدجنس ادبیات مشهور «سفید برفی و هفت کوتوله»، واهمه دارند که روزی آینه ها واقعیت را برملا کنند و به آن ها بگویند که کریه هستند!
بوسیله این ترتیب، می توان یکی از علل بروز«اسپکتروفوبیا (Spectrophobia)»یا ترس از آینه را شاگرد از تصورات پیش پنداشت زیبایی در فرد دانست. بوسیله نشانی مثال، اکثر افرادی که اضافه کمیت دارند از نگاه کردن به آینه خودداری می کنند یا اینکه حتی از گرفته شدن عکس خودشان جلوگیری می کنند. طبیعتا این افراد فوبیا ندارند، اما مجاهدت می کنند تا اندازه امکان از آینه استنکاف کنند. جدا از آن، خوف از آینه از آن دست فوبیاهایی است که ربط تنگاتنگی با پیش زمینه های فرهنگی و باورهای ماورالطبیعه دارد. اولین سست شدن بشر از آینه احتمالا قلق از بازتاب تصویر خودش تو آب بوده است. در گذشته فرض بر آن بود تصویری که در آب دیده می شود همان روح است که به کالبدش نگاه می کند. همین عامل نیز باعث شده بود این تصور رایج شود که روح می تواند قبل از اجل نیز از بدن جدا شود. داستان های فولکلور زیادی نیز تو همین وفاق ساخته و پرداخته شده اند.مبتلایان بوسیله فوبیا حتی با فکرکردن بوسیله علل ترس خود دچار حمله های پانیک می شوند
اکثر مردم گیتی باور دارند که شکستن آینه بدیمنی به همراه دارد. در ایران، عقیده بر این است که چنانچه شب به آینه نگاه کنید، رنگتان زرد می شود یا به ویژه درون مراسم عروسی، چنانچه آینه جهیزیه عروس بشکند، اتفاق شومی بخاطر او و خانواده اش می افتد. در اتیکت های اروپایی هم شکستن آینه، هفت سال بدبختی و نحسی به وهله می آورد. بخاطر ازبین بازی کردن این نحسی باید تکه های شکسته آینه را جمع کرده و عرشه پرتو ماه در مقبره نهان کرد. بسیاری از قبایل آفریقایی، بازتاب تصویر فرید در آب های پیچیده و مرداب ها را به اجل نسبت می دهند. تبعه این قبایل از نگاه کردن به این طور آب هایی خودداری می کنند، برای اینکه می ترسند کروکودیل ها و ارواح خبیث بازتاب (همان روح) را با خویشتن به دنیای دیگر ببرد.
داخل چندین فرهنگ، بوسیله کودکان کوچکتر یک سال آینه مدال داده نمی شود؛ زیرا فرض می شود خردسال ممکن است با دید تصویر خودش در آینه بمیرد. در همین حال، در برخی فرهنگ ها، خانواده هایی که به تازگی یکی از اعضای خود را از دست داده اند، روی آینه را می پوشانند تا کس دیگری نمیرد. درون فدایی اتیکت ها همچنین عروس عبث ندارد با لباس عروس به آینه نگاه کند. فقط عروس و داماد با هم می توانند بوسیله آینه نگاه کنند. از این جهت، واضح است که آینه از آن اشیایی است که باورهای زیادی حول آن وجود دارد و این عقاید و پیش زمینه های فرهنگی به راحتی می تواند ترس از آینه را تو خردسالان و افراد حساس و مضطرب به حیات بیاورد. درون فرهنگ عامه، تاریخ ها و فیلم ها نیز به این موضوع پرداخته اند، قرین فیلم «آکیولوس (۲۰۱۳)» که داخل آن، ارواح شریری که در آینه به تله بی ریا اند از آینه بیرون می شوند و زندگان را آزار می دهند. همه ی این مفاهیم ممکن است ترس از آینه را تو فرد القا درنگ. برخی افراد مبتلا بوسیله اسکیزوفرنی خواه افرادی که به نارسایی غدد زبر کلیوی دچار هستند همچنین ممکن است بوسیله آینه هراسی مشغول شوند.اومفالوفوبیا، هیجان از ناف
ترس از ناف یا «اومفالوفوبیا (Omphalophobia)» یکی از نادرترین فوبیاهایی است که تا بوسیله حال گزارش داده شده است. کسانی که به اومفالوفوبیا دچار هستند، از مشاهده و لمس شکم خود و، تو موارد حادتر، شکم سایرین به شدت می ترسند. فرد گاهی اوقات با نظر ناف امکان پذیر است دچار حالت تهوع خواه وحشت زدگی شود. ناف هراسی در مردان و زنان به یک اندازه بروز معلوم می کند. ناف هراسی همچنین شبیه سایر فوبیاهای خاص، نسب در دوران بچگی فرد دارد، به اختصاص آنکه بی مانند تجربه ی منفی یا آسیب زایی از لمس بدنش (تو تقدیر شکم) داشته باشد. اکثر کسانی که به این فوبیا دچار هستند، در کودکی تردید یدکی به ناف خود داشتند و همین هم باعث شده دائما ناف خود را لمس کنند و از روی کنجکاوی با اشیای متنوع به کندوکاو آن بپردازند. درواقع، بسیاری از مبتلایان به اومفالوفوبیا ادعا می کنند چیزی تیره و نجس را در بطن خویشتن دیده اند و سعی می کنند با اشیاء تر آن را بردارند. همین کثیفی باعث می شود که فرید حس کند مبرا محو و هر وعده که ناف خود را می بیند دستخوش حالت تهوع شود.
نوزاد درون دوران جنینی با بند شکم به رحم مادر هموار می شود. همین موضوع باعث می شود، فرد مبتلا به ناف هراسی تخیل یواش که هنوز بخشی از بند ناف در بدنش باقی مانده است. بیماران عصبی خواه مضطربی که قبلا به اختلال اضطراب مشغول بودند، با نظر ناف دچار هراس زدگی و بیزاری شدید می شوند. درون برخی کودکان، از آنجایی که ممکن است تجربه ی آسیب زایی از لمس شدن در این ناحیه ی بدن را داشته باشند، مغز از این واکنش فوبیا به عنوان نوعی مکانیسم دفاعی روزی می برد. فدایی مبتلایان به این فوبیا همچنین مطالبه کرده اند که گاهی این حس را دارند که با فشاردادن خواه لمس ناف مقدور است محتویات شکمشان خارج بریزد.گلوبوفوبیا: ناراحتی از بادکنک
غالبا ترس از ارتفاع یا عنکبوت ها را به نشانی هراس های عادی می پذیریم، اما بی تابی از بادبادک از آن فوبیاهایی است که معمولا خنده دار دانسته می شود. افرادی که دچار بادکنک هراسی یا «گلوبوفوبیا (Globophobia)»هستند، ممکن است از خیال کردن، دیدن، لمس و حتی بوی بادکنک دچار وحشت زدگی شوند، اما اغلب مبتلایان به گلوبوفوبیا از صدای فوران بادبادک وحشت دارند. مانند هر فوبیای دیگری، علائم بادکنک هراسی بسته به ریشه های ترس داخل هر بی همتا نسبت به دیگری متفاوت است. فداکار افراد ممکن است نتوانند صدای تهی شدن دمل بادبادک را تاب کنند و دچار قلق شوند.
مانند اکثر فوبیاها، گلوبوفیوبیا از رویدادهای آسیب زا درون سنین کودکی نشأت می گیرد. این فوبیا عموما در سنین بچگی شایع است و به تدریج از شدت آن کاسته می شود. اگرچه بادبادک هراسی ممکن است تا مبصر سالی هم به همان خوراک پیشین باقی بماند. امکان پذیر است فرید در دوران طفولیت از غلیان ناگهانی بادبادک دستخوش وحشت شده باشد و مغز هر وهله با مشاهده بادبادک همان واکنش وحشت و تشویش را نشان دهد. بیشتر کودکان بوسیله دلیل وابستگی تجارب منفی خود از بادکنک با جشن های متولد یا عرضه ها و جشن های دیگر از حضور تو این رویدادها طفره می سیلان.
موضوع دیگر اینکه وقتی دیگر کودکان بیدار بادبادک هراسی همسالان خود می شوند، دست بوسیله عذاب و آزار می زنند. همین باعث می شود که هراس بی مانند نسبت به بادکنک ها بیشتر غم شود. علاوه به خشکی امدن این، صدای انفجار بادکنک شباهت یدکی به شلیک گلوله دارد و معمولا بوسیله صورت غیرمنتظره ای ائتلاف می افتد. همین برای کسانی که خویشتن قبلا دستخوش التهاب یا بیماری های قضیه دیگر بودند می تواند محرک زورمند باشد. در کشورهای غربی که دلقک هراسی (عموما بوسیله برهان پرداخت وسیع آن تو رسانه های پرسنل) شایع زیرفون است و دلقک ها معمولا قدری از جشن ها هستند، دو فوبیای بادکنک هراسی و دلقک هراسی امکان پذیر است با بی قراری اختلاط شوند.زانتوفوبیا: ترس از ته رنگ زرد
«زانتوفوبیا (Xanthophobia)»اضطراب شدید و نپخته از اثر جزیی زرد است. درحالی که شاید این فوبیا بخاطر بسیاری ابلهانه و مضحک به نظر برسد، برای کسانی که به آن دستخوش شدند، بیش دردناک و غیرقابل تاب است. درون موارد شدید، فرد مشغول بوسیله زانتوفوبیا ممکن است حتی از استماع تعبیر ی زرد دچار وحشت زدگی یا تشویش شدید شود. شبیه همه ی فوبیا ها، اضطراب از رنگ زرد نیز امکان پذیر است از افکار ناخودآگاه ریشه اندوهناک باشد و بدن فوبیا را به عنوان نوعی مکانیسم دفاعی به کار برده باشد. ویژگی که به فوبیای رنگ زرد مبتلاست، به احتمال زیاد تجربه ای آسیب زا مرتبط به رنگ جزیی زرد و کلمه ی زرد را پشت روال گذاشته است. درون همین حال، این امکان نیز وجود دارد که فرد بوسیله رخساره غیرمستقیم و مشاهده ی سایرین در تلویزیون و فیلم ، این موقعیت آسیب زا را تجربه کرده باشد. آریتموبیا: ترس از اعداد
«آریتموبیا (Arithmophobia)»خواه ترس از اعداد که به آن «نومروفوبیا (Numerophobia)» نیز گفته می شود، خوف اغراق شده، پایدار و اغلب غیرمنطقی از اعداد است. ترس از اعداد در تقریبا تمامی ادب های گیتی حیات دارد. فوبیای فدایی اعداد مثل ۱۳، ۶۶۶ و ۸ ممکن است بوسیله مسائل ماورالطبیعه مرتبط باشد. در همین حال، ترس از اعدادی مثل ۴ (بیشتر تو آسیای جنوب شرق) یا ۳۹ (در افغانستان) ممکن است به دلایل فرهنگی یا مذهبی پدید آمده باشد. با این حال، فردی که به عددهراسی دستخوش شده، ممکن است در رویارویی با هرگونه محاسبه ی ریاضیاتی دستخوش بیم و وحشت زدگی شود. درواقع، تنها تامل کردن به معادلات ریاضی یا محاسبات حرفی درون مدرسه یا امور روزانه می تواند باعث باک زدگی بی مانند شود. مشابه دیگر فوبیاهای خاص، فوبیای اعداد می تواند زندگی فرید را مختل بطی ء. تو اغلب موارد، بی نظیر از باور کردن ترس خود احساس شرمساری دارد و همین باعث منزوی شدن او می شود.
به عقیده ی روان شناسان، قلق از اعداد ممکن است ریشه ای تر از دوران کودکی باشد و به دوران آغاز نگه داری زمان، گاه شماری (تخمین) و به کاربردن جهیز های عددی برگردد. مصریان باستان اولیه کسانی بودند که تقویم خورشیدی را بخاطر نگه داری زمان بوسیله کار بردند. در سایر نزاکت ها همچنین تقویم های قمری، فصول و روزها را مشخص می کردند و مفهوم صفر نیز توسط ریاضیدان هندی، آریابهاتا ابداع شد. بوسیله تدریج، احصائیه اعداد بی نهایت و نامتناهی شد. با پیشرفت تمدن، سیستم های محاسباتی نیز مرموز تر شدند.مقاله های مرتبط:با ۱۰ تک از نوظهور ترین اختلالات سیلان آشنا شوید (بسرنوشت شوم دچار کردن اول)با ۱۰ تک از بی سابقه ترین اختلالات روند آشنا شوید (مقدر شدن دوم)
علاوه کنار این عامل، التهاب از اعداد نیز ممکن است شاگرد از رویدادهای منفی در سنین پایین باشد. بی تا ممکن است در عهد مدرسه در درس ریاضی دشوار داشته و با بالارفتن سن، این خوف در او نهادینه شده باشد. عواملی مانند تمسخر، بدرفتاری، نکوهش و اذیت و آزار مرتبط به تدریس ریاضی نیز می تواند باعث ابراز این ترس شده باشد. والدین غم ممکن است با گفته هایی شبیه «ریاضی سخته!» یا «اگر یادگیری نخوانی هیچی نمی شی!» باعث القای ناخودآگاه این ناراحتی در کودکان شده باشند. عوامل ارثی، ژنتیکی و تغییرات شیمیایی مغز همچنین می تواند باعث بروز تپش از اعداد شده باشد. علاوه بر این، بوسیله ترس از اعدادی مانند ۱۳ (که در ایران و بسیاری از ملل دنیا بدیمن دانسته می شود) و ۶۶۶ (که در فرهنگ های مسیحی نشانه ی شیطان و مغز وحش است) بوسیله وسیله ی سریال های تلویزیونی و فیلم های سینمایی دامن زده شده است. ترس از طناب، عنکبوت، مار، حی به مقبره شدن، دلقک، عروسک و آینه از دیگر ترس هایی هستند که امکان پذیر است بوسیله مایه رسانه های جمعی به بی تا القا شده باشند.تافوفوبیا: بی تابی زنده به مزار شدن
«تافوفوبیا (Taphophobia)» خوف غیرمنطقی از زنده به گور شدن است. این فوبیا بوسیله فوبیاهای دیگر از قبیل قلق از اجل (تاناتوفوبیا)، قلق از سنگ گور (پلاسکوفوبیا، بی تابی از قبرستان (کوئنتروفوبیا)، تنگناهراسی (کلاستروفوبیا) و غیره مرتبط است. سست شدن از حی به گور شدن از فوبیاهایی است که مشاهیر یدکی از جمله ادگار آلن پو، جورج واشنگتن، فردریک شوپن و هانس کریستیان اندرسون بوسیله آن دچار بودند. بوسیله عقیده ی مورخان و منتقدان ادبی، پو که بنیانی ی شهرتش را مرهون ادبیات ها و اشعار گوتیکش است، هراس خود از زنده بوسیله گور شدن را به خوبی در آثار مشهورش از جمله داستان های کوتاه «چلیک آمونتیلادو» و «سقوط بناء آشر» منعکس کرده است.
گزارش های تاریخی زیادی از به اشتباه دفن شدن زندگان در دست است. درون این موارد بوسیله سبب آگاهی کم از علم پزشکی، افراد بوسیله اغما رفته یا کسانی که بیهوشی کرده بودند به غلط در مزار گذاشته می شدند. در این موارد، فرد یا روی میز کالبدشکافی و اورنگ مایه تسلی شورخانه یا در موارد بسیاری در قبر بوسیله درایت می آمد. به همین جهت، چندان نادیده حلق که در اواخر صد نوزدهم و بیستم تو اروپا و آمریکا، زنگوله هایی را تو تابوت می گذاشتند تا درون صورت حادثه اشتباهی بی همتا امکان خبرکردن دیگران را داشته باشد. تک دیگری که باعث می شود همگی ی ما به یک اندازه از اجل در هراس باشیم، ناشناخته وجود داشتن ماهیت اجل است. هیچ کس بوسیله درستی نمی داند پس از مرگ چه چیزی انتظارش را می کشد.
مانند فوبیاهای دیگر، فردی که قبلا به التهاب خواه ملالت مشغول بوده، بیشتر مستعد این فوبیا است. رویدادهای آسیب زا نیز در بروز فوبیای زنده به گور شدن نقش مهمی ایفا می کنند. معدنچیانی که تجربه ی منفی گیر افتادن در اعماق چند صد متری زمین را داشته اند، گاهی علائم این فوبیا را گزارش داده اند. سایر تجارب منفی و آسیب زا مانند دفن شدن تو ماسه های ساحل یا افتادن در باتلاق همچنین می تواند باعث بروز این فوبیا شده باشد. همچنین، والدین یا بزرگسالان با صحبت کردن و اشاره به این التهاب جهت القای آن به کودکان می شوند. همان طور که گفتیم، رسانه های پرسنل و سینما بی قراری می توانند به صورت غیرمستقیم تجارب آسیب زایی را به بی نظیر خصوصا در خردسالی منتقل کنند. افرادی که دچار تنگناهراسی هستند و از وجود داشتن در فضای تنگ، بسته و محصور هراس دارند، بیشتر مستعد ترس حی به گور شدن هستند.
ادامه دارد.. بیشتر بخوانید:ثبوت بستگی علّی بین کیفیت رویا و اضطرابگوگل به جمع آوری اطلاعات سلامت کاربران متهم شدچگونه اعتیاد خود را به مشغله مجرد بسیار از حد درمان کنیمچرا تحول روزگار تابستانی برای صلح و صفا مضر است؟فناوری خوانش مغز، ابزاری که می تواند به کابوس کنف تغییر شود
ولی این فوبیاها از کجا آمده اند؟ احتمالا ژنتیک نقش اساسی تو این مورد ایفا می کند. درواقع، بسیاری از ما ژن هایی داریم که ریسک ابتلا بوسیله اختلالات ناراحتی را درون ما افزایش می دهد. اما تا اینکه اگر هیچگاه کدام از این ژن ها را نیز نداشته باشید، عوامل دیگری مشابه پیش اساس های فرهنگی، تجارب و رویدادهای آسیب زا و آمیزه های والدین می تواند در ابراز فوبیا یا هراس نقش مهمی انجام کند. در اغلب موارد، یک خواه چند تک از این عوامل با غصه انگیزه بروز فوبیا در فرد می شود. به عنوان مثال، اگر والدین کسی بوسیله او گفته باشند که باید از عنکبوت ها بترسد، پیش شالوده ی لازم برای ابتلا به فوبیا را دارد، به خصوص اگر تو بچگی تجربه بدی از عنکبوت ها همچنین داشته باشد. پرهیز از عاملی که موجب ترس می شود، به اضافه التهاب ما از آن کمک می نرم و هراسی که از آن داریم را نیز افزایش می دهد. به این ترتیب، اینکه هر کسی از عامل یا عواملی هراس داشته باشد، چندان عجیب تراشیدن و درحالی که اکثر ما از فوبیاهای شناخته شده تر مانند ترس از اوج (آکروفوبیا) یا عنکبوت هراسی (آراکنوفوبیا) شنیده ایم، اما فوبیاها و هراس های بی سابقه و غریبی حزن هستند که کمتر از آن گپ شده و درنتیجه ، اندک نیز شناخته شده اند. داخل این پیغام دو بخشی، فهرستی از بی سابقه ترین فوبیاها را گردآوری کرده ایم.دیسایدوفوبیا: هیجان از غرض گیری
غیرممکن است که بتوانیم امور عادی خود را بدون غرض گیری انجام دهیم. ما به قیافه کاملا ناخودآگاه تصمیمات مختلفی می گیریم، از بیدارشدن و مقاربت تا نشستن و خوردن و آشامیدن و کارهای دیگر که همه را تو طول شبانه روز انجام می دهیم. اما برخی هم هستند که از ستاندن هر تصمیمی واهمه دارند، به خصوص تصمیمات عظمت که می تواند بر عمر سایر افراد تأثیر گذاشته یا تصمیماتی که روی وضعیت مالی و شغلی بی تا تأثیر می گذارند. به این تشویش از غرض گیری داخل تعبیر رسا شناسی «دیسایدوفوبیا (Decidophobia)» گفته می شود. این التهاب از تصمیم گیری مقدور است ناشی از ترس فرد از داشتن مسئولیت تو قبال سایرین باشد. این خوف به خصوص داخل افرادی دیده می شود که سابقه ی رهبری گروهی را داشته اند که حاصل ی آن شکست بوده است. ترس از تصمیم گیری نیز با کمبود احترام نفس همراه است و افرادی که از این فوبیا رنج می برند، فقط با اطاعت از دستورهای سایرین رضایت پندار پیدا می کنند.
این اطلاعات کورکورانه تا اینکه درون صورتی که خودشان بدانند ایده هایشان از بقیه بهتر است نیز ادامه مشخص می بطی ء. افراد مبتلا به فوبیای تصمیم گیری بیشتر متکی به دیگران هستند و معمولا تصمیمات خود را برعهده سایر افراد مقتدر مانند والدین، معلم یا رئیس خویشتن می گذارند. والتر کافمن، فیلسوف آلمانی- آمریکایی برای نخستین بار داخل دهه ی ۱۹۷۰ این واژه را بوسیله کار برد. کافمن معتقد بود، خوف از تصمیم گیری و نداشتن کنترل قاطع روی عمر خود، عموما همان عاملی است که باعث می شود مردم از قوانین اجتماعی تبعیت کنند، زیرا می توانند مسئولیت برگزینی های (تصمیمات) خویشتن را پیاده شدن عهده دولت ها بگذارند.
شخصی که گرفتار این فوبیا است، تنها با تفکر کردن به تصمیم گیری دچار اضطراب شدیدی می شود. درواقع، اضطراب این افراد ممکن است در موارد حاد منجر به هراس زدگی (حمله پانیک) شود. با این حال، هراس زدگی از علائم باقی همه ی مبتلایان بوسیله دیسایدوفوبیا محو. از سایر علائم این فوبیا می توان بوسیله افزایش نبض قلب، اضافه میزان تنفس، فشار خون بالا، ضیق عضلانی، لرزش و تعرق زیاد از حد رمز کرد. قرین سایر موارد ابتلا به فوبیا، فرید مجاهدت می درنگ تا جای مقدور از عامل فوبیا استنکاف کند. این دست افراد امکان پذیر است، آنچنان وضعیت وخیمی داشته باشند که از رویارویی با هرگونه تصمیم گیری اجتناب کنند. بوسیله عنوان مثال، کسی که به فوبیای تصمیم گیری دچار است، تا جای ممکن سعی می کند در موقعیتی راحتی نگیرد که مجبور به غرض گیری شود. چنین نگرانی های زیاد از اندازه و تفکرات غیرمنطقی احتمالا از ذهنیت مضطرب بی همتا ناشی می شوند. اگرچه فرد دائما مجاهدت می نرم از هرگونه اضطرابی جلوگیری کند، با این فرمان در طولانی مدت علائم دیسایدوفوبیا را وخیم نمدار می درنگ.
هیچگاه برهان قطعی برای ابراز فوبیای تصمیم گیری وجود ندارد. با این حال، تصور می شود که ژنتیک و وضعیت بی نظیر ممکن است نقش مهمی درون ابراز این ناراحتی بیمارگونه ارتکاب کنند. به عنوان مثال، چنانچه شخصی سابقه ی خانوادگی داخل بنیاد ی بلای ناگهانی های روانی، بوسیله خاص اختلال های اضطرابی یا فوبیاهای خاص داشته باشد، بوسیله این برهان که به شمارش ژنتیکی مستعد ابتلا بوسیله بیماری های روانی است، ریسک ابتلا بوسیله دیسایدوفوبیا نیز در او بیشتر خواهد حیات. فردی با چنین سابقه ی خانوادگی شاید عزب احتیاج به یک تصادف ی آسیب زا دارد تا به فوبیای تصمیم گیری مبتلا شود.ارگوفوبیا: سست شدن از کار
«ارگوفوبیا (Ergophobia)» یا ترس از کار، یکی از اختلال های بی تابی اجتماعی است. افرادی که از این فوبیا رنج می برند، به دلیل اینکه بی مانند ارشدتری سرکار عادت آن ها فریاد بزند، از داشتن شغل می ترسند یا اینکه به برهان عملکرد یا خوف مدنی خود دچار کارهراسی می شوند. فرد کارهراس امکان پذیر است به دلیل ترس از آسیب دیدگی از اجرا کارهای یدی واهمه داشته باشد. با این حال، بسیار از افراد کارهراس از کارهای دفتری تیمار می ترسند و به طور کلی، بیشتر افراد کارهراس از مباشرت با سایرین همچنین واهمه دارند. درنتیجه، افرادی که به این فوبیا دچار هستند، برای پول و غذا به دیگران مستمند شده و درون روابط عاطفی نیز دچار گسست می شوند. در همین حال، گاهی اوقات بی تا مبتلا به کارهراسی حتی نمی تواند از دیگران طلب کمک درنگ. تپش از کار روی دو نوع تیپ شخصیتی بیش از دیگران تأثیر می گذارد، افرادی که قبلا شاغل بوده اند یا اینکه هیچ نفس تو زندگی خویشتن کار نکرده اند. علل مختلفی نیز برای این فوبیا وجود دارد.
اسکیزوفرنی که یک اختلال روانی است، می تواند منجر بوسیله ترس از موقعیت های اجتماعی شود و یکی از علل ناراحتی از فقره همچنین محسوب می شود. ترس از پَس خورده شدن، یکی دیگر از علل کارهراسی به خصوص درون افرادی است که قبلا شاغل بودند و بوسیله دلایلی به رخساره کاملا غیرمنتظره از حکم اخراج شده اند. برخی داروها یا اختلالات خواب یا استرس می تواند منجر به ارگوفوبیا شود. خستگی و درماندگی از عوارض جانبی شایع بسیاری از داروهایی است که برای درمان ملالت تجویز می شود. این داروها می توانند شرایط فوبیای فرد را وخیم نمدار تیمار کنند. فرد مبتلا بوسیله کارهراسی ممکن است برای علاج فوبیای خویشتن از داروهای ضداضطراب نیز استفاده درنگ که این داروها نیز به عارض غیر یمین باعث بدتر شدن وضع می شوند.بسیاری از التهاب های بیمارگونه از مکانیسم های دفاعی بدن نشأت می گیرند
رویدادهای منفی و آسیب زا در محل کار مانند زجر و آزار یا قلدری از سوی همکاران خواه بدرفتاری در نگرش کار می تواند بوسیله اختلال استرسی پس از آسیب قضیه منجر شود. ترس از صحبت کردن درون جمع یا واهمه از انجام ندادن وظایف محوله می تواند بوسیله کارهراسی منجر شود. خویشتن فرایند پیداکردن شغل اندوه مستلزم مصاحبه های کاری و معاشرت با همکاران، کارفرمایان و دیگران است که برای فرد مبتلا به اختلال های عصبی و ترس می تواند به بیزاری دائمی از امر یا فرمان هراسی منتهی شود. درحالی که شاید تخیل کنید بسیاری را می شناسید که از بلندشدن از خواب و رفتن به سر امر بیزارند، باید بگوییم افرادی که دچار کارهراسی هستند، حتی با فکرکردن بوسیله حکم دچار باک زدگی می شوند.
از سایر علائم این فوبیا می نبوغ به سرگیجه، تهوع، تعرق و تنفس شدید اشاره کرد. برخی مبتلایان به کارهراسی انفصال از واقعیت یا فراموشی را نیز گزارش داده اند. این افراد همچنین گفته اند که نمی توانند افکار خویشتن را صریحا اشعار کنند خواه نمی توانند سخنان دیگران را به درستی زبان و تفسیر کنند و حس می کنند که حافظه پایگاه تحلیل رفته است. از سوی دیگر، درحالی که افراد کارهراس امکان پذیر است به نظر بقیه وضعیت عادی داشته باشند، به لحاظ درونی، نفوذ های زیادی در حافظه این دست افراد قضیه دارد که شامل حساسیت نیاز به گریز خواه پنهان شدن، گریه و گریه و فکر کردن به اجل می شود. افراد کارهراس مقدور است بخاطر گریز از وضعیت خود به مواد مخدر خواه الکل حمایت ببرند که این راهکارهای موقت خویشتن باعث می شود وضعیت فرد وخیم برنده شود. درون ادامه پیامدهایی قرین گسست در روابط عاطفی، طلاق، انباشت بدهی، بی توجهی به اشتی خود و اسباب شخصی همچنین در انتظار فرد مبتلا به کار هراسی است.لینونوفوبیا: ناراحتی از پاوند
نخ یکی از ابزارهایی است که داخل زندگی روزمره استعمال زیادی دارد؛ اما تصور کنید، کسانی هستند که از طناب می ترسند. این افراد مشغول به فوبیایی به نام «لینونوفوبیا (Linonophobia)» یا پاوند هراسی هستند. شبیه سایر فوبیاها این اضطراب ممکن است گوهر در گذشته ی بی نظیر داشته باشد و فرد تجربه ای آسیب زا متشابه بسته شدن با چفت در موقعیتی شاق را از قانون گذرانده باشد. چفت هراسی ممکن است درون برخی افراد با تماشای فیلم های سینمایی و سریال های تلویزیونی که در آن ها صحنه هایی از بسته شدن با طناب نشان داده شده بوسیله وجود آمده باشد.
همچنین طناب هراسی می تواند با بیم از محدود یا مهارشدن پیوند داشته باشد. بخاطر برخی افراد با طناب امانت شدن ممکن است حکم همان اجبار به انجام کارهایی که دوست ندارند را داشته باشد. افراد مبتلا به این فوبیا مشکلی با پوشیدن شکل ندارند، اما از پوشیدن ملکی های بنددار بیزار هستند و ممکن است کفش های چرمی و چسبی را ترجیح دهند. کسانی که دچار طناب هراسی هستند مشکلی با لباس های دکمه دار همچنین ندارند، ولی به احتمال زیاد از پوشیدن لباس هایی که بند دارند خودداری می کنند. علائم لینونوفوبیا ممکن است دربرگیرنده تنگی نفس، نوسان دست، حالت تهوع، ضعف، ازدست اعطا کردن کنترل، تعرق زیاد، افزودن ضربان قلب و حس گریز باشد. علل لینونوفوبیا کاملا شناخته نشده، با این وجود، ژنتیک و تجارب آسیب زا می تواند نقش مهمی درون بروز این فوبیا ایفا یواش. ممکن است هر دوی این عوامل نقش مهمی در بروز این فوبیا اجرا کنند. به نشانی مثال، چنانچه انحصاری تو خانواده اش سابقه ی مصیبت های روانی بوسیله خاص اختلال های اضطرابی خواه فوبیاهای اختصاص را داشته باشد، احتمال بیشتری برای ابتلا به لینونوفوبیا برای وی بود دارد.هیپوپوتومونستروسیکیفدالایوفوبیا: ترس از کلمات بلند
غالبا از «هیپوپوتومونستروسیکیفدالایوفوبیا (Hippopotomonstrosesquippedaliophobia)» یا سست شدن از کلمات بلند، به عنوان فوبیایی مضحک یا خیالی یاد می شود، اما این طور حلق. نکته ی تمثیل آمیز داخل مورد اضطراب از کلمات بلند، شهرت علمی بسیار بلند آن است. درواقع، حتی چنانچه قبل از قرائت کردن این مطلب اطلاعی از این فوبیا نداشتید، مقدور است تنها با تقلا درون خواندن یا تلفظ هیپوپوتومونستروسیکیفدالایوفوبیا واقف علائم ظهور آن در خویشتن شوید!
افرادی که از فوبیای کلمات بلند رنج می برند، عموما تو مواجهه با کلمات بلند سست شدن یدکی را تجربه می کنند. تشویش از کلمات اهتزاز مقدور است ذات درون رویدادی آسیب زا داشته که توسط بخش هایی از مغز مشابه آمیگدال (وظیفه ی درک احساسات و عواطف را برعهده دارد) و هیپوکامپ (مرکز فراگیری مغز)، خطرناک و کُشنده تلقی شده است. به این ترتیب، هر بار که بی تا با عوامل مرتبط بوسیله آن مواجه شده، بدن همان واکنش را نشان داده است. انفراد که از فوبیای کلمات بلند رنج می برند ممکن است تنها با تامل کردن بوسیله کلمات بلند دچار باک زدگی و اضطراب شدید شود. هیچ کس با فوبیای کلمات بلند متولد نشده، ولی بسیاری از افراد حتی به یاد نمی آورند که این هیجان از چه زمانی نخست شده است. فوبیای کلمات بلند بوسیله احتمال بسیار زیاد از یک رویداد آسیب زا نشأت می گیرد. ممکن است فرد داخل دوران مدرسه خواه درون بزرگسالی (در محل کار) با تلفظ کلمات اهتزاز تجربه مورد مسخره قرار گرفتن یا شرمساری را داشته باشد و داخل اثر همین تجربه بدن با خوف قطعی و تزلزل واکنش مدال داده است. سپس مغز بی مانند امکان پذیر است بدون هیچ پایه و اساسی به بروز این واکنش ها ادامه داده باشد.اپتوفوبیا: ترس بازکردن چشم ها
«اپتوفوبیا (Optophobia)» خوف نپخته از بازکردن چشم ها است. از آنجایی که سررشته از دریافتن های پنج گانه و ضروری است، این هراس در زمان تماشای فیلم های ترسناک بیشتر صورت می دهد. فرد مبتلا به ترس بازکردن چشم ها، عموما چشمانش را درون مواجهه با رویدادیی که نمی خواهد عواقب آن را ببیند می بندد. مبتلایان به اپتوفوبیا معمولا دارای اختلال خوف فراگیر هستند و علائم باک زدگی خواه هیجان موکد را در رویارویی با هر کدام از عوامل هراس ابراز می دهند.
اپتوفوبیا یک خودهراسی خواه تنهایی هراسی نیز محسوب می شود که معمولا ناشی از عوامل غیر اجتماعی است. خودهراسی غالبا از رویدادهای آسیب زا داخل عهد کودکی نشأت می گیرد. به عنوان مثال، ترس از زنبور ممکن است از امتحان ی نیش زنبور داخل دوران طفولیت نسب اندوهناک باشد. تربیت بی آرامی می تواند نقش مهمی ایفا کند، هشدارهای والدین نسبت بوسیله نیش اژدر خواه زنبور باعث می شود که فرد با دید مار و زنبور دچار هراس شود و رفته رفته علائمی از یک فوبیا را ابراز دهد. فرض می شود که ژنتیک و عوامل ارثی به ویژه در خطرات آسیب زا نقش مهمی ایفا می کنند. بوسیله عنوان مثال، پاسخ جنگ یا گریز (مکانیسم دفاعی بدن در مقابل ریسک) درون افرادی که به لحاظ ژنتیکی مستعد هستند راحت نم ابتدا می شود.
در مقابل، فوبیاهای اجتماعی (مانند التهاب از بوی بدن خواه لمس شدن) ناچیز حس شده اند و از عوامل اجتماعی ریشه می گیرند که به آن ها «اختلال اضطراب اجتماعی» گفته می شود. مانند گوناگون دیگر فوبیا، رویدادهای قلب می توانند ترس را درون بی مانند القا خواه استقامت کنند؛ مثل مشاهده ی دوست یا یکی از اعضای خانواده که از نوعی فوبیا رنج می برد. در موارد حاد، حتی رویارویی غیرمستقیم مشابه اشاره بوسیله هراس در گفت وگوها، مشاهده ی آن داخل اعلام رسانه ها، تلویزیون و فیلم نیز می تواند همان تأثیر را داشته باشد. اپتوفوبیا، مشابه بسیاری از خوف های بیمارگونه، از مکانیسم مراقبت از خود نشأت می گیرد و به صورت ناخودآگاه بروز روبرو می کند و می تواند از تضادهای عاطفی محلول نشده ریشه محزون باشد. آلبوتوفوبیا: خوف از دوش
«آلبوتوفوبیا (Ablutophobia)»ترس زیاد از حد از استحمام، تمیز کردن یا غسل است. ترس از حمام، یکی از اختلال های اضطراب محسوب می شود که تو رده ی فوبیاهای اختصاص صبر می گیرد. فوبیاهای خاص همان هراس ها یا هیجان های بیمارگونه ی نامعقولی هستند که تو مواجهه با یک عامل یا موقعیت خاص بروز پیدا می کنند. چنین فوبیاهایی می توانند زندگی فرد را کاملا درهم کنند. بی تابی از استحمام بیشتر تو کودکان و نسوان دیده می شود. علائم آلبوتوفوبیا نیز مشابه دیگر فوبیاها ممکن است هنگام مواجهه با وسایل دوش خواه شستشو درون فرد بروز بی پرده کند. تو موارد حاد، فرد ممکن است حتی از تصور حمام یا استحمام، دچار ترس یا التهاب شدید و داخل موارد حادتر وحشت زدگی شود. فرد تو تمام این موارد می داند که ترسش بی تک است، ولی نمی تواند جلوی ترس خود را بگیرد. علائم ترس از گرمابه در بزرگسالان معمولا اضافه تعرق و جست قلب و بغرنج درون تنفس است. این فوبیا در کودکان مقدور است علائمی مثل ربط قطعی به والدین، زاری و زاری و بدخلقی داشته باشد.
سبب فوبیاهای خاص مثل تشویش از حمام هنوز کاملا شناخته نشده، ولی معمولا سبب این دسته از فوبیاها را سه عامل می دانند. مبدا تجربه های منفی و آسیب زا که مقدور است فرد درون سنین پائین از حمام و استحمام داشته باشد. داخل این حالت امکان دارد که یکی از والدین بی مانند به این فوبیا دچار بوده باشند. عامل ثالث بخاطر بروز این فوبیا می تواند تغییر داخل عملکرد مغز باشد که ممکن است شاگرد از آسیب خواه بالارفتن سن باشد. هیجان از حمام می تواند عمر روزمره فرد را مختل کند. از پیامدهای این فوبیا می استعداد به منزوی شدن، افسردگی و انزوای اجتماعی رمز کرد. علاوه بر این، بی نظیر ممکن است برای بر آمدن با بیم و اضطراب ناشی از این فوبیا به مواد مخدر خواه الکل پناه ببرد که باعث وخیم تر شدن وضع می شود. خویشتن انزوای مدنی هم سربزرگی استعمال مواد افیون و الکل در بی نظیر را افزایش می دهد.اومبروفوبیا: ترس از باران
«اومبروفوبیا (Ombrophobia)»یا ناراحتی از باران، یک اختلال تپش نسبتا شایع است که در کودکان و ارشد سالان بوسیله یک پیمانه دیده می شود. با این حال، کودکان بیشتر از بزرگ سالان به این فوبیا دستخوش می شوند. برخی مقدور است از بارش زیاد اکید که همراه با طوفان (وزش باد قطعی و رعد و برق) است بترسند و فدایی دیگر که دربرگیرنده موارد حاد می شود از باران متحمل و نم نم همچنین باک داشته باشند. التهاب از بارش با فوبیاهای دیگر از یکسره قلق از آذرخش و رعد و برق (آسترافوبیا)، تشویش از مِه (هوموکوفوبیا)، ناراحتی از جاری شدن سیل (آنتلوفوبیا) و هیجان از غرق شدن (آکوفوبیا) همراه است.
همه ی ما از اهمیت حیاتی آب می دانیم، حتی در بسیاری نزاکت ها باران نشانه ی رحمت و نعمت برشمرده می شود و داخل موارد یدکی عنصری ملیح و زیبا دانسته می شود که تماشاچی آن ارجاعات بسیار تو آثار ادبی ملل جهان است که از این عنصر طبیعی الهام گرفتند؛ اما بوسیله مگر این، اثرات باران تنها بوسیله همین موضوع ختم نمی شود، بلکه با بارش باران، هوا تاریک می شود، تیر کوچک و برق و بادهای جدی به وقوع می پیوندد. بارش های شدید همراه با رعدوبرق، سبب سیلاب و رانش زمین و درنتیجه خرابکاری منازل و ساختمان ها، زوال زیرساخت ها و تأسیسات صاعقه رسانی و خسارات جانی و مالی بسیار زیادی می شود. داخل منطقه ی آمازون که میانگین بارندگی سالیانه نزدیک به ۳۰۰۰ میلی متر تو سال می رسد، بارش باران انگیزه اتساع قلمروی خزندگان و جانوران درنده و شکارچی می شود. به همین دلیل، بسیاری از ساکنان این نواحی از باران واهمه دارند.عوامل ارثی، ژنتیکی، تغییرات شیمیایی عدد و تجارب منفی از بنیانی ترین علل بروز فوبیا هستند
در اصطلاح انگلیسی اصطلاحا گفته می شود: «it is raining cats and dogs»که اشاره به باران های سهمگین دارد. هرچند ریشه ی این اصطلاح به دورانی بازمی گردد که با سیال شدن سیلاب در شهرها حیوانات اهلی و شوهردار با آوارهای دیگر در معابر جاری می شدند، اما گزارش های زیادی از باریدن قورباغه و وزغ درون فداکار نواحی داخل دست است. اوایل قرن نوزدهم طوفان های قورباغه و گریزگاه در مناطقی مشابه شفیلد (انگلستان) و مینیاپولیس تو قصبه مینه سوتا (ایالات متحده) دیده شده است. در این طوفان ها شدت وزش دمل بوسیله حدی بوده که قورباغه ها را از محلی به نگرش دیگر می سرما. مانند موارد دیگر، دیدن این پدیده ی عجیب آب وهوایی تو تلویزیون و رسانه های جمعی انگیزه تکثیر اضطراب در بی تا می شود. باران ها اغلب انگیزه شیوع مصیبت های ویروسی می شوند. بوسیله همین برهان افراد مبتلا به نوسوفوبیا (افرادی که از مصیبت یا میکروب می ترسند) بیش از بقیه مستعد ترس از بارش هستند. تجارب آسیب زایی مانند سوختگی و آسیب دیدگی در پی بارش بارش های اسیدی باعث می شود فرد بخاطر طولانی عمر از باران ترس داشته باشد.فوبوفوبیا: ترس از فوبیا
«فوبوفوبیا (Phobophobia)» خواه ترس از فوبیا، اختلال اضطرابی است که می تواند به یک چرخه ی خودتکرارشونده منتهی شود و درنهایت، دایره ی بیم ها درون فرد را تکثیر دهد. مقدور است برخی از کسانی که به فوبوفوبیا مبتلا هستند، قبلا بوسیله یک یا چند فوبیای دیگر نیز دچار شده باشند. در همین حال، دسته ای دیگر هم هستند که از ابتلا بوسیله یک فوبیا بوسیله شدت می ترسند. فوبوفوبیا اغلب به سایر اختلالات اضطرابی مرتبط است. فوبوفوبیا یکی از لخت بی تابی های بیمارگونه ای است که می تواند پیامدهای واقعی داخل بی تا داشته باشد. درواقع، کارسینوفوبیا (سرطان هراسی) ریسک ابتلای فرد بوسیله سرطان را اضافه نمی دهد، اما ترس از فوبیا می تواند باعث بروز یک یا چند فوبیا داخل فرد شود. ولی چطور چنین اتفاقی می افتد؟ درواقع، بی نظیر مبتلا بوسیله فوفوبیا بخاطر محدودکردن معیار رویارویی خود با عوامل هراس، به تدریج فعالیت های خود را به حداقل می رساند، همین باعث ابراز آگورافوبیا (بازارهراسی یا هراس از مکان های باز) می شود. اگر ترس فرد از یک شیء خواه موقعیت ویژه نیز باشد، امکان دارد که بوسیله تدریج فوبیای آن شیء خواه وضعیت را همچنین پیدا کند.دیپنوفوبیا: ترس از گفت وگو هنگام شام
«دیپنوفوبیا (Deipnophobia)» یا ترس از گفت وگو خلال شام، یکی فوبیاهایی است که کمتر شناخته شده است. بی مانند مبتلا به دیپنوفوبیا ممکن است که در موارد فعالانه از غذاخوردن داخل جمع خودداری نرم. اکثر فوبیاها از تجربه ها و رویدادهای آسیب زا خصوصا در دوران خردسالی نشأت می گیرند. به عنوان مثال، دیپنوفوبیا ممکن است از زمانی شروع شده باشد که والدین دائما به فرد گوشزد کرده اند که نباید طریق غذا گپ کند. این فوبیای نادیده امکان پذیر است از استهزا درون زمان غذاخوردن در جمع نیز جوهر گرفته باشد. تغییرات کیمیایی عدد و آرایش ژنتیکی همچنین می تواند فرد را مستعد ابتلا به این فوبیا بطی ء.
بی نظیر مبتلا بوسیله دیپنوفوبیا لزوما خجالتی نیست، ولی از صرف غذا با سایرین خودداری می یواش. بی تا دیپنوفوبیا امکان پذیر است وقتی حس کند استراحت است هنگام صرف کردن غذا با انحصاری بااطلاع گفت و گو شود از صرف طعام با فرد مورد نظر خودداری کند خواه اینکه، تو وضعیت حاد، تا اینکه از صرف غذا خودداری بطی ء. به این انگیزه افراد مبتلا به فرد دیپنوفوبیا عموما عزب و در سکوت غذا می خورند و وقتی غصه که با سایرین غذا می خورند، انتظار دارند سایرین نیز تو سکوت غذای خود را بخورند. همان نعوظ که گفتیم، بوسیله طور کلی پذیرفته شده که فوبیا از ترکیبی از عوامل و وقایع اجنبی شبیه رویدادها و تجارب آسیب زا و پیش زمینه های درونی مانند وراثت و ژنتیک ریشه می گیرد. بسیاری از فوبیاهای خاص که بوسیله یک شیء یا موقعیت خاص مرتبط هستند، معمولا ناشی از رویدادهای آسیب زا در سنین پائین هستند. فوبیاهای اجتماعی و ترس از مکان های شلوغ علل پیچیده تری هستند که امکان پذیر است در بروز دیپنوفوبیا نقش مهمی ایفا کنند. اسپکتروفوبیا: ترس از آینه
امروزه، بشر احتمالا از هر دوروبر ی دیگری بیشتر به تصویری که از خود پیش روی سایرین می گذارد اهمیت می دهد. همین شک زیاد نسبت به تمثال خویشتن باعث می شود، بسیاری خصوصا زنان، از ترس اینکه زیبایی مورد انتظار خویشتن را در آینه نبینند از نگاه کردن به آینه غلت بروند. این دست افراد سفت مانند ملکه بدجنس ادبیات مشهور «سفید برفی و هفت کوتوله»، واهمه دارند که روزی آینه ها واقعیت را برملا کنند و به آن ها بگویند که کریه هستند!
بوسیله این ترتیب، می توان یکی از علل بروز«اسپکتروفوبیا (Spectrophobia)»یا ترس از آینه را شاگرد از تصورات پیش پنداشت زیبایی در فرد دانست. بوسیله نشانی مثال، اکثر افرادی که اضافه کمیت دارند از نگاه کردن به آینه خودداری می کنند یا اینکه حتی از گرفته شدن عکس خودشان جلوگیری می کنند. طبیعتا این افراد فوبیا ندارند، اما مجاهدت می کنند تا اندازه امکان از آینه استنکاف کنند. جدا از آن، خوف از آینه از آن دست فوبیاهایی است که ربط تنگاتنگی با پیش زمینه های فرهنگی و باورهای ماورالطبیعه دارد. اولین سست شدن بشر از آینه احتمالا قلق از بازتاب تصویر خودش تو آب بوده است. در گذشته فرض بر آن بود تصویری که در آب دیده می شود همان روح است که به کالبدش نگاه می کند. همین عامل نیز باعث شده بود این تصور رایج شود که روح می تواند قبل از اجل نیز از بدن جدا شود. داستان های فولکلور زیادی نیز تو همین وفاق ساخته و پرداخته شده اند.مبتلایان بوسیله فوبیا حتی با فکرکردن بوسیله علل ترس خود دچار حمله های پانیک می شوند
اکثر مردم گیتی باور دارند که شکستن آینه بدیمنی به همراه دارد. در ایران، عقیده بر این است که چنانچه شب به آینه نگاه کنید، رنگتان زرد می شود یا به ویژه درون مراسم عروسی، چنانچه آینه جهیزیه عروس بشکند، اتفاق شومی بخاطر او و خانواده اش می افتد. در اتیکت های اروپایی هم شکستن آینه، هفت سال بدبختی و نحسی به وهله می آورد. بخاطر ازبین بازی کردن این نحسی باید تکه های شکسته آینه را جمع کرده و عرشه پرتو ماه در مقبره نهان کرد. بسیاری از قبایل آفریقایی، بازتاب تصویر فرید در آب های پیچیده و مرداب ها را به اجل نسبت می دهند. تبعه این قبایل از نگاه کردن به این طور آب هایی خودداری می کنند، برای اینکه می ترسند کروکودیل ها و ارواح خبیث بازتاب (همان روح) را با خویشتن به دنیای دیگر ببرد.
داخل چندین فرهنگ، بوسیله کودکان کوچکتر یک سال آینه مدال داده نمی شود؛ زیرا فرض می شود خردسال ممکن است با دید تصویر خودش در آینه بمیرد. در همین حال، در برخی فرهنگ ها، خانواده هایی که به تازگی یکی از اعضای خود را از دست داده اند، روی آینه را می پوشانند تا کس دیگری نمیرد. درون فدایی اتیکت ها همچنین عروس عبث ندارد با لباس عروس به آینه نگاه کند. فقط عروس و داماد با هم می توانند بوسیله آینه نگاه کنند. از این جهت، واضح است که آینه از آن اشیایی است که باورهای زیادی حول آن وجود دارد و این عقاید و پیش زمینه های فرهنگی به راحتی می تواند ترس از آینه را تو خردسالان و افراد حساس و مضطرب به حیات بیاورد. درون فرهنگ عامه، تاریخ ها و فیلم ها نیز به این موضوع پرداخته اند، قرین فیلم «آکیولوس (۲۰۱۳)» که داخل آن، ارواح شریری که در آینه به تله بی ریا اند از آینه بیرون می شوند و زندگان را آزار می دهند. همه ی این مفاهیم ممکن است ترس از آینه را تو فرد القا درنگ. برخی افراد مبتلا بوسیله اسکیزوفرنی خواه افرادی که به نارسایی غدد زبر کلیوی دچار هستند همچنین ممکن است بوسیله آینه هراسی مشغول شوند.اومفالوفوبیا، هیجان از ناف
ترس از ناف یا «اومفالوفوبیا (Omphalophobia)» یکی از نادرترین فوبیاهایی است که تا بوسیله حال گزارش داده شده است. کسانی که به اومفالوفوبیا دچار هستند، از مشاهده و لمس شکم خود و، تو موارد حادتر، شکم سایرین به شدت می ترسند. فرد گاهی اوقات با نظر ناف امکان پذیر است دچار حالت تهوع خواه وحشت زدگی شود. ناف هراسی در مردان و زنان به یک اندازه بروز معلوم می کند. ناف هراسی همچنین شبیه سایر فوبیاهای خاص، نسب در دوران بچگی فرد دارد، به اختصاص آنکه بی مانند تجربه ی منفی یا آسیب زایی از لمس بدنش (تو تقدیر شکم) داشته باشد. اکثر کسانی که به این فوبیا دچار هستند، در کودکی تردید یدکی به ناف خود داشتند و همین هم باعث شده دائما ناف خود را لمس کنند و از روی کنجکاوی با اشیای متنوع به کندوکاو آن بپردازند. درواقع، بسیاری از مبتلایان به اومفالوفوبیا ادعا می کنند چیزی تیره و نجس را در بطن خویشتن دیده اند و سعی می کنند با اشیاء تر آن را بردارند. همین کثیفی باعث می شود که فرید حس کند مبرا محو و هر وعده که ناف خود را می بیند دستخوش حالت تهوع شود.
نوزاد درون دوران جنینی با بند شکم به رحم مادر هموار می شود. همین موضوع باعث می شود، فرد مبتلا به ناف هراسی تخیل یواش که هنوز بخشی از بند ناف در بدنش باقی مانده است. بیماران عصبی خواه مضطربی که قبلا به اختلال اضطراب مشغول بودند، با نظر ناف دچار هراس زدگی و بیزاری شدید می شوند. درون برخی کودکان، از آنجایی که ممکن است تجربه ی آسیب زایی از لمس شدن در این ناحیه ی بدن را داشته باشند، مغز از این واکنش فوبیا به عنوان نوعی مکانیسم دفاعی روزی می برد. فدایی مبتلایان به این فوبیا همچنین مطالبه کرده اند که گاهی این حس را دارند که با فشاردادن خواه لمس ناف مقدور است محتویات شکمشان خارج بریزد.گلوبوفوبیا: ناراحتی از بادکنک
غالبا ترس از ارتفاع یا عنکبوت ها را به نشانی هراس های عادی می پذیریم، اما بی تابی از بادبادک از آن فوبیاهایی است که معمولا خنده دار دانسته می شود. افرادی که دچار بادکنک هراسی یا «گلوبوفوبیا (Globophobia)»هستند، ممکن است از خیال کردن، دیدن، لمس و حتی بوی بادکنک دچار وحشت زدگی شوند، اما اغلب مبتلایان به گلوبوفوبیا از صدای فوران بادبادک وحشت دارند. مانند هر فوبیای دیگری، علائم بادکنک هراسی بسته به ریشه های ترس داخل هر بی همتا نسبت به دیگری متفاوت است. فداکار افراد ممکن است نتوانند صدای تهی شدن دمل بادبادک را تاب کنند و دچار قلق شوند.
مانند اکثر فوبیاها، گلوبوفیوبیا از رویدادهای آسیب زا درون سنین کودکی نشأت می گیرد. این فوبیا عموما در سنین بچگی شایع است و به تدریج از شدت آن کاسته می شود. اگرچه بادبادک هراسی ممکن است تا مبصر سالی هم به همان خوراک پیشین باقی بماند. امکان پذیر است فرید در دوران طفولیت از غلیان ناگهانی بادبادک دستخوش وحشت شده باشد و مغز هر وهله با مشاهده بادبادک همان واکنش وحشت و تشویش را نشان دهد. بیشتر کودکان بوسیله دلیل وابستگی تجارب منفی خود از بادکنک با جشن های متولد یا عرضه ها و جشن های دیگر از حضور تو این رویدادها طفره می سیلان.
موضوع دیگر اینکه وقتی دیگر کودکان بیدار بادبادک هراسی همسالان خود می شوند، دست بوسیله عذاب و آزار می زنند. همین باعث می شود که هراس بی مانند نسبت به بادکنک ها بیشتر غم شود. علاوه به خشکی امدن این، صدای انفجار بادکنک شباهت یدکی به شلیک گلوله دارد و معمولا بوسیله صورت غیرمنتظره ای ائتلاف می افتد. همین برای کسانی که خویشتن قبلا دستخوش التهاب یا بیماری های قضیه دیگر بودند می تواند محرک زورمند باشد. در کشورهای غربی که دلقک هراسی (عموما بوسیله برهان پرداخت وسیع آن تو رسانه های پرسنل) شایع زیرفون است و دلقک ها معمولا قدری از جشن ها هستند، دو فوبیای بادکنک هراسی و دلقک هراسی امکان پذیر است با بی قراری اختلاط شوند.زانتوفوبیا: ترس از ته رنگ زرد
«زانتوفوبیا (Xanthophobia)»اضطراب شدید و نپخته از اثر جزیی زرد است. درحالی که شاید این فوبیا بخاطر بسیاری ابلهانه و مضحک به نظر برسد، برای کسانی که به آن دستخوش شدند، بیش دردناک و غیرقابل تاب است. درون موارد شدید، فرد مشغول بوسیله زانتوفوبیا ممکن است حتی از استماع تعبیر ی زرد دچار وحشت زدگی یا تشویش شدید شود. شبیه همه ی فوبیا ها، اضطراب از رنگ زرد نیز امکان پذیر است از افکار ناخودآگاه ریشه اندوهناک باشد و بدن فوبیا را به عنوان نوعی مکانیسم دفاعی به کار برده باشد. ویژگی که به فوبیای رنگ زرد مبتلاست، به احتمال زیاد تجربه ای آسیب زا مرتبط به رنگ جزیی زرد و کلمه ی زرد را پشت روال گذاشته است. درون همین حال، این امکان نیز وجود دارد که فرد بوسیله رخساره غیرمستقیم و مشاهده ی سایرین در تلویزیون و فیلم ، این موقعیت آسیب زا را تجربه کرده باشد. آریتموبیا: ترس از اعداد
«آریتموبیا (Arithmophobia)»خواه ترس از اعداد که به آن «نومروفوبیا (Numerophobia)» نیز گفته می شود، خوف اغراق شده، پایدار و اغلب غیرمنطقی از اعداد است. ترس از اعداد در تقریبا تمامی ادب های گیتی حیات دارد. فوبیای فدایی اعداد مثل ۱۳، ۶۶۶ و ۸ ممکن است بوسیله مسائل ماورالطبیعه مرتبط باشد. در همین حال، ترس از اعدادی مثل ۴ (بیشتر تو آسیای جنوب شرق) یا ۳۹ (در افغانستان) ممکن است به دلایل فرهنگی یا مذهبی پدید آمده باشد. با این حال، فردی که به عددهراسی دستخوش شده، ممکن است در رویارویی با هرگونه محاسبه ی ریاضیاتی دستخوش بیم و وحشت زدگی شود. درواقع، تنها تامل کردن به معادلات ریاضی یا محاسبات حرفی درون مدرسه یا امور روزانه می تواند باعث باک زدگی بی مانند شود. مشابه دیگر فوبیاهای خاص، فوبیای اعداد می تواند زندگی فرید را مختل بطی ء. تو اغلب موارد، بی نظیر از باور کردن ترس خود احساس شرمساری دارد و همین باعث منزوی شدن او می شود.
به عقیده ی روان شناسان، قلق از اعداد ممکن است ریشه ای تر از دوران کودکی باشد و به دوران آغاز نگه داری زمان، گاه شماری (تخمین) و به کاربردن جهیز های عددی برگردد. مصریان باستان اولیه کسانی بودند که تقویم خورشیدی را بخاطر نگه داری زمان بوسیله کار بردند. در سایر نزاکت ها همچنین تقویم های قمری، فصول و روزها را مشخص می کردند و مفهوم صفر نیز توسط ریاضیدان هندی، آریابهاتا ابداع شد. بوسیله تدریج، احصائیه اعداد بی نهایت و نامتناهی شد. با پیشرفت تمدن، سیستم های محاسباتی نیز مرموز تر شدند.مقاله های مرتبط:با ۱۰ تک از نوظهور ترین اختلالات سیلان آشنا شوید (بسرنوشت شوم دچار کردن اول)با ۱۰ تک از بی سابقه ترین اختلالات روند آشنا شوید (مقدر شدن دوم)
علاوه کنار این عامل، التهاب از اعداد نیز ممکن است شاگرد از رویدادهای منفی در سنین پایین باشد. بی تا ممکن است در عهد مدرسه در درس ریاضی دشوار داشته و با بالارفتن سن، این خوف در او نهادینه شده باشد. عواملی مانند تمسخر، بدرفتاری، نکوهش و اذیت و آزار مرتبط به تدریس ریاضی نیز می تواند باعث ابراز این ترس شده باشد. والدین غم ممکن است با گفته هایی شبیه «ریاضی سخته!» یا «اگر یادگیری نخوانی هیچی نمی شی!» باعث القای ناخودآگاه این ناراحتی در کودکان شده باشند. عوامل ارثی، ژنتیکی و تغییرات شیمیایی مغز همچنین می تواند باعث بروز تپش از اعداد شده باشد. علاوه بر این، بوسیله ترس از اعدادی مانند ۱۳ (که در ایران و بسیاری از ملل دنیا بدیمن دانسته می شود) و ۶۶۶ (که در فرهنگ های مسیحی نشانه ی شیطان و مغز وحش است) بوسیله وسیله ی سریال های تلویزیونی و فیلم های سینمایی دامن زده شده است. ترس از طناب، عنکبوت، مار، حی به مقبره شدن، دلقک، عروسک و آینه از دیگر ترس هایی هستند که امکان پذیر است بوسیله مایه رسانه های جمعی به بی تا القا شده باشند.تافوفوبیا: بی تابی زنده به مزار شدن
«تافوفوبیا (Taphophobia)» خوف غیرمنطقی از زنده به گور شدن است. این فوبیا بوسیله فوبیاهای دیگر از قبیل قلق از اجل (تاناتوفوبیا)، قلق از سنگ گور (پلاسکوفوبیا، بی تابی از قبرستان (کوئنتروفوبیا)، تنگناهراسی (کلاستروفوبیا) و غیره مرتبط است. سست شدن از حی به گور شدن از فوبیاهایی است که مشاهیر یدکی از جمله ادگار آلن پو، جورج واشنگتن، فردریک شوپن و هانس کریستیان اندرسون بوسیله آن دچار بودند. بوسیله عقیده ی مورخان و منتقدان ادبی، پو که بنیانی ی شهرتش را مرهون ادبیات ها و اشعار گوتیکش است، هراس خود از زنده بوسیله گور شدن را به خوبی در آثار مشهورش از جمله داستان های کوتاه «چلیک آمونتیلادو» و «سقوط بناء آشر» منعکس کرده است.
گزارش های تاریخی زیادی از به اشتباه دفن شدن زندگان در دست است. درون این موارد بوسیله سبب آگاهی کم از علم پزشکی، افراد بوسیله اغما رفته یا کسانی که بیهوشی کرده بودند به غلط در مزار گذاشته می شدند. در این موارد، فرد یا روی میز کالبدشکافی و اورنگ مایه تسلی شورخانه یا در موارد بسیاری در قبر بوسیله درایت می آمد. به همین جهت، چندان نادیده حلق که در اواخر صد نوزدهم و بیستم تو اروپا و آمریکا، زنگوله هایی را تو تابوت می گذاشتند تا درون صورت حادثه اشتباهی بی همتا امکان خبرکردن دیگران را داشته باشد. تک دیگری که باعث می شود همگی ی ما به یک اندازه از اجل در هراس باشیم، ناشناخته وجود داشتن ماهیت اجل است. هیچ کس بوسیله درستی نمی داند پس از مرگ چه چیزی انتظارش را می کشد.
مانند فوبیاهای دیگر، فردی که قبلا به التهاب خواه ملالت مشغول بوده، بیشتر مستعد این فوبیا است. رویدادهای آسیب زا نیز در بروز فوبیای زنده به گور شدن نقش مهمی ایفا می کنند. معدنچیانی که تجربه ی منفی گیر افتادن در اعماق چند صد متری زمین را داشته اند، گاهی علائم این فوبیا را گزارش داده اند. سایر تجارب منفی و آسیب زا مانند دفن شدن تو ماسه های ساحل یا افتادن در باتلاق همچنین می تواند باعث بروز این فوبیا شده باشد. همچنین، والدین یا بزرگسالان با صحبت کردن و اشاره به این التهاب جهت القای آن به کودکان می شوند. همان طور که گفتیم، رسانه های پرسنل و سینما بی قراری می توانند به صورت غیرمستقیم تجارب آسیب زایی را به بی نظیر خصوصا در خردسالی منتقل کنند. افرادی که دچار تنگناهراسی هستند و از وجود داشتن در فضای تنگ، بسته و محصور هراس دارند، بیشتر مستعد ترس حی به گور شدن هستند.
ادامه دارد.. بیشتر بخوانید:ثبوت بستگی علّی بین کیفیت رویا و اضطرابگوگل به جمع آوری اطلاعات سلامت کاربران متهم شدچگونه اعتیاد خود را به مشغله مجرد بسیار از حد درمان کنیمچرا تحول روزگار تابستانی برای صلح و صفا مضر است؟فناوری خوانش مغز، ابزاری که می تواند به کابوس کنف تغییر شود
- ۹۸/۰۸/۲۲